ŚWIĘTEGO JANA APOSTOŁA I EWANGELISTY
- ŚWIĘTO
PIERWSZE CZYTANIE (1J 1,1-4)
Oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i słyszeli
Początek z Pierwszego listu świętego Jana Apostoła.
To wam oznajmiamy, co było od początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce, bo życie objawiło się. Myśmy je widzieli, o nim świadczymy i głosimy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione, oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i słyszeli, abyście i wy mieli łączność z nami. A mieć z nami łączność znaczy: mieć ją z Ojcem i z Jego Synem Jezusem Chrystusem. Piszemy to w tym celu, aby nasza radość była pełna.
Oto słowo Boże.
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 49,1-6)
Ustanowię Cię światłością dla pogan
Czytanie z Księgi proroka Izajasza.
Ja zaś mówiłem: „Próżno się trudziłem, na darmo i na nic zużyłem me siły. Lecz moje prawo jest u Pana i moja nagroda u Boga mego. Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą”.
A teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego Sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela.
I rzekł mi: „To zbyt mało, iż jesteś Mi Sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela! Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi”.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 97,1-2.5-6.11-12)
Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.
Pan króluje, wesel się, ziemio, *
radujcie się, liczne wyspy!
Obłok i ciemność wokół Niego, *
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.
Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana, *
przed obliczem władcy całej ziemi.
Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa, *
a wszystkie ludy widzą Jego chwałę.
Światło wschodzi dla sprawiedliwego *
i radość dla ludzi prawego serca.
Radujcie się w Panu, sprawiedliwi, *
i sławcie Jego święte imię.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ciebie, Boże, chwalimy, Ciebie, Panie, wysławiamy,
Ciebie wychwala przesławny chór Apostołów.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 20,2-8)
Jan ujrzał i uwierzył
Słowa Ewangelii według świętego Jana.
Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu.
Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Opowiedzenie się za Jezusem i przyjęcie Go do swojego życia może wielu się nie spodobać. W XXI wieku co roku około 170 tys. ludzi ginie za wiarę w Jezusa. Kiedy On do mnie przychodzi, daje mi zapewnienie swojej obecności i opieki. Małe Dziecię to Bóg prawdziwy, który narodził się nie po to, aby przez chwilę uradować nas swoim przyjściem. Jego bycie Emmanuelem, Bogiem z nami, wyraża się w obietnicy, że będzie z nami po wszystkie dni, aż do skończenia świata. Chce być źródłem ludzkiej mocy, wyzwalać z lęku przed światem. Co mam czynić, aby Go nie zawieść? Postawa Szczepana, człowieka pełnego łaski i mocy, jest wskazówką. Mam ożywiać w swoim sercu gorące pragnienie bycia z Jezusem we wszystkim i na zawsze. A serce swoje napełniać łaską, obecnością Ducha Świętego, który jest darem Jezusa. Oto moja troska.
Ty, Jezu, przyszedłeś do mnie jak do swojej własności. Pragnę Cię dziś na nowo przyjąć i być wytrwałym na drodze wiary. Wiem, że podołam, bo Ty zawsze jesteś ze mną.
Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2019”
ks. Janusz Lekan
Edycja Świętego Pawła