XXI NIEDZIELA ZWYKŁA, ROK A
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 22,19–23)
Klucz domu Dawidowego
Czytanie z Księgi proroka Izajasza.
To mówi Pan do Szebny, zarządcy pałacu:
„Gdy strącę cię z twego urzędu i przepędzę cię z twojej posady, tegoż dnia powołam sługę mego, Eliakima, syna Chilkiasza. Oblokę go w twoją tunikę, przepaszę go twoim pasem, twoją władzę oddam w jego ręce; on będzie ojcem dla mieszkańców Jeruzalem oraz dla domu Judy.
Położę klucz domu Dawidowego na jego ramieniu: gdy on otworzy, nikt nie zamknie, gdy on zamknie, nikt nie otworzy. Wbiję go jak kołek na miejscu pewnym, i stanie się tronem chwały dla domu swego ojca’’.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 138,1,2a.2bc i 3.6 i 8bc)
Refren: Panie, Twa łaska trwa po wszystkie wieki.
Będę Cię sławił, Panie, z całego serca, *
bo usłyszałeś słowa ust moich;
będę śpiewał Ci psalm wobec aniołów. *
Pokłon Ci oddam w Twoim świętym przybytku.
I będę sławił Twe imię *
za łaskę Twoją i wierność
Wysłuchałeś mnie, kiedy Cię wzywałem, *
pomnożyłeś moc mojej duszy.
Pan, który jest wysoko, patrzy łaskawie na pokornego, *
pyszałka zaś dostrzega z daleka.
Panie, Twa łaska trwa na wieki, *
nie porzucaj dzieła rąk Twoich.
DRUGIE CZYTANIE (Rz 11,33–36)
Hymn na cześć mądrości Bożej
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian.
O głębokości bogactw, mądrości i wiedzy Boga! Jakże niezbadane są Jego wyroki i nie do wyśledzenia Jego drogi!
Kto bowiem poznał myśl Pana albo kto był Jego doradcą?
Lub kto Go pierwszy obdarował, aby nawzajem otrzymać odpłatę?
Albowiem z Niego i przez Niego, i dla Niego jest wszystko. Jemu chwała na wieki. Amen.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 16,18)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ty jesteś Piotr – Opoka i na tej opoce zbuduję mój Kościół,
a bramy piekielne go nie przemogą.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 16,13–20)
Tobie dam klucze królestwa niebieskiego
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: „Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?”.
A oni odpowiedzieli: „Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków”. Jezus zapytał ich: „A wy za kogo Mnie uważacie?”.
Odpowiedział Szymon Piotr: „Ty jesteś Mesjaszem, Synem Boga żywego”.
Na to Jezus mu rzekł: „Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr – Opoka i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie”.
Wtedy przykazał uczniom, aby nikomu nie mówili, że On jest Mesjaszem.
Oto słowo Pańskie.
Wywiad Jezusa
Jezus niczym wytrawny dziennikarz przeprowadza wywiad wśród swoich uczniów. Zaczyna od ogólnego pytania: „Co mówią ludzie? Kim według nich jest Syn Człowieczy?”. I tu pada wiele odpowiedzi. Kiedy jednak Jezus pyta bezpośrednio: „A według was, kim jestem?”, zapada milczenie. Odzywa się tylko Piotr, który rozpoznał sekret Jezusa nie dzięki własnym zdolnościom, lecz dzięki łasce od Boga. Gdyby dziś Jezus nas zapytał: „Co mówią o Mnie twoi sąsiedzi, znajomi, rodzina?”, mielibyśmy wiele do opowiadania. A jaka byłaby moja odpowiedź, gdyby zapytał: „A kim jestem dla ciebie?”?
Jezu, Ty cieszysz się za każdym razem, gdy odkrywam Cię bardziej, poznaję więcej, i w tym poznawaniu Ciebie, objawiasz mi mnie samego.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2020s. Anna Maria Pudełko
Edycja Świętego Pawła