SOBOTA I TYGODNIA WIELKANOCNEGO
(OKTAWA WIELKANOCY)
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 4, 13-21)
Nie możemy nie mówić tego, co widzieliśmy
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Przełożeni i starsi, i uczeni, widząc odwagę Piotra i Jana, a dowiedziawszy się, że są oni ludźmi nieuczonymi i prostymi, dziwili się. Rozpoznawali w nich też towarzyszy Jezusa. A widząc nadto, że stoi z nimi uzdrowiony człowiek, nie znajdowali odpowiedzi.
Kazali więc im wyjść z sali Sanhedrynu i naradzali się między sobą: «Co mamy zrobić z tymi ludźmi? Bo dokonali jawnego znaku, oczywistego dla wszystkich mieszkańców Jeruzalem. Przecież temu nie możemy zaprzeczyć. Aby jednak nie szerzyło się to wśród ludu, surowo zabrońmy im przemawiać do kogokolwiek w to imię!».
Przywołali ich potem i zakazali im w ogóle przemawiać i nauczać w imię Jezusa. Lecz Piotr i Jan odpowiedzieli: «Rozsądźcie, czy słuszne jest w oczach Bożych bardziej słuchać was niż Boga? Bo my nie możemy nie mówić tego, co widzieliśmy i słyszeliśmy».
Oni zaś ponowili groźby, a nie znajdując żadnej podstawy do wymierzenia im kary, wypuścili ich ze względu na lud, bo wszyscy wielbili Boga z powodu tego, co się stało.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 118 (117), 1bc i 14-15b. 16-18. 19-21)
Refren: Dziękuję, Panie, że mnie wysłuchałeś.
Albo: Alleluja.
Dziękujcie Panu, bo jest dobry, *
bo Jego łaska trwa na wieki.
Pan moją mocą i pieśnią, †
On stał się moim Zbawcą. *
Głosy radości z ocalenia w namiotach sprawiedliwych.
Refren: Dziękuję, Panie, że mnie wysłuchałeś.
«Prawica Pana wzniesiona wysoko, *
prawica Pańska moc okazała».
Nie umrę, ale żyć będę i głosić dzieła Pana *
Ciężko mnie Pan ukarał, ale na śmierć nie wydał.
Refren: Dziękuję, Panie, że mnie wysłuchałeś.
Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości, †
wejdę przez nie i podziękuję Panu. *
Oto jest brama Pana, przez nią wejdą sprawiedliwi.
Dziękuję Tobie, że mnie wysłuchałeś *
i stałeś się moim Zbawcą.
Refren: Dziękuję, Panie, że mnie wysłuchałeś.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ps 118 (117), 24)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się nim i weselmy.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 16, 9-15)
Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Po swym zmartwychwstaniu, wczesnym rankiem w pierwszy dzień tygodnia, Jezus ukazał się najpierw Marii Magdalenie, z której przedtem wyrzucił siedem złych duchów. Ona poszła i oznajmiła to Jego towarzyszom, pogrążonym w smutku i płaczącym. Ci jednak, słysząc, że żyje i że ona Go widziała, nie dali temu wiary.
Potem ukazał się w innej postaci dwom spośród nich na drodze, gdy szli do wsi. Oni powrócili i obwieścili pozostałym. Lecz im też nie uwierzyli.
W końcu ukazał się samym Jedenastu, gdy siedzieli za stołem, i wyrzucał im brak wiary oraz upór, że nie wierzyli tym, którzy widzieli Go zmartwychwstałego.
I rzekł do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!».
Oto słowo Pańskie.
(OKTAWA WIELKANOCY)
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 4, 13-21)
Nie możemy nie mówić tego, co widzieliśmy
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Przełożeni i starsi, i uczeni, widząc odwagę Piotra i Jana, a dowiedziawszy się, że są oni ludźmi nieuczonymi i prostymi, dziwili się. Rozpoznawali w nich też towarzyszy Jezusa. A widząc nadto, że stoi z nimi uzdrowiony człowiek, nie znajdowali odpowiedzi.
Kazali więc im wyjść z sali Sanhedrynu i naradzali się między sobą: «Co mamy zrobić z tymi ludźmi? Bo dokonali jawnego znaku, oczywistego dla wszystkich mieszkańców Jeruzalem. Przecież temu nie możemy zaprzeczyć. Aby jednak nie szerzyło się to wśród ludu, surowo zabrońmy im przemawiać do kogokolwiek w to imię!».
Przywołali ich potem i zakazali im w ogóle przemawiać i nauczać w imię Jezusa. Lecz Piotr i Jan odpowiedzieli: «Rozsądźcie, czy słuszne jest w oczach Bożych bardziej słuchać was niż Boga? Bo my nie możemy nie mówić tego, co widzieliśmy i słyszeliśmy».
Oni zaś ponowili groźby, a nie znajdując żadnej podstawy do wymierzenia im kary, wypuścili ich ze względu na lud, bo wszyscy wielbili Boga z powodu tego, co się stało.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 118 (117), 1bc i 14-15b. 16-18. 19-21)
Refren: Dziękuję, Panie, że mnie wysłuchałeś.
Albo: Alleluja.
Dziękujcie Panu, bo jest dobry, *
bo Jego łaska trwa na wieki.
Pan moją mocą i pieśnią, †
On stał się moim Zbawcą. *
Głosy radości z ocalenia w namiotach sprawiedliwych.
Refren: Dziękuję, Panie, że mnie wysłuchałeś.
«Prawica Pana wzniesiona wysoko, *
prawica Pańska moc okazała».
Nie umrę, ale żyć będę i głosić dzieła Pana *
Ciężko mnie Pan ukarał, ale na śmierć nie wydał.
Refren: Dziękuję, Panie, że mnie wysłuchałeś.
Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości, †
wejdę przez nie i podziękuję Panu. *
Oto jest brama Pana, przez nią wejdą sprawiedliwi.
Dziękuję Tobie, że mnie wysłuchałeś *
i stałeś się moim Zbawcą.
Refren: Dziękuję, Panie, że mnie wysłuchałeś.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ps 118 (117), 24)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się nim i weselmy.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 16, 9-15)
Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Po swym zmartwychwstaniu, wczesnym rankiem w pierwszy dzień tygodnia, Jezus ukazał się najpierw Marii Magdalenie, z której przedtem wyrzucił siedem złych duchów. Ona poszła i oznajmiła to Jego towarzyszom, pogrążonym w smutku i płaczącym. Ci jednak, słysząc, że żyje i że ona Go widziała, nie dali temu wiary.
Potem ukazał się w innej postaci dwom spośród nich na drodze, gdy szli do wsi. Oni powrócili i obwieścili pozostałym. Lecz im też nie uwierzyli.
W końcu ukazał się samym Jedenastu, gdy siedzieli za stołem, i wyrzucał im brak wiary oraz upór, że nie wierzyli tym, którzy widzieli Go zmartwychwstałego.
I rzekł do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Nasza małość a zaufanie Chrystusa
Ostatnie dwa zadania z dzisiejszej Ewangelii mogą wzbudzić w nas jakiś poznawczy dysonans. Oto Ten, który ukazuje się po swoim zmartwychwstaniu zgromadzonym za stołem uczniom, wpierw stawia im bardzo poważne zarzuty: brak wiary i zatwardziałość serca, a jednocześnie w kolejnym zdaniu woła do nich: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Jezus jest całkowicie świadomy naszej małości, całkowicie świadomy tego, jak mała jest nasza wiara, jest stuprocentowym realistą co do ludzkich kondycji i ma prawo być całkowicie zawiedziony naszą postawą. A jednocześnie ten sam Jezus nieustannie pokłada w nas wielkie nadzieje, wciąż wyznacza nam wielkie cele, ciągle składa w naszych dłoniach ten święty depozyt, który już wielokrotnie roztrwoniliśmy. Jezus niezmiennie nam ufa – niech ta myśl uskrzydli nasze serca.
Panie Jezu Chryste, Ty wiesz, że trudno mi zaufać świadectwom Marii Magdaleny, uczniów z Emaus, a nawet świadectwom apostołów. Znasz ociężałość mojego serca. Proszę, nie przestawaj mi ufać i nieustannie składaj w moich dłoniach skarb Ewangelii! Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2022
o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła
Nasza małość a zaufanie Chrystusa
Ostatnie dwa zadania z dzisiejszej Ewangelii mogą wzbudzić w nas jakiś poznawczy dysonans. Oto Ten, który ukazuje się po swoim zmartwychwstaniu zgromadzonym za stołem uczniom, wpierw stawia im bardzo poważne zarzuty: brak wiary i zatwardziałość serca, a jednocześnie w kolejnym zdaniu woła do nich: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Jezus jest całkowicie świadomy naszej małości, całkowicie świadomy tego, jak mała jest nasza wiara, jest stuprocentowym realistą co do ludzkich kondycji i ma prawo być całkowicie zawiedziony naszą postawą. A jednocześnie ten sam Jezus nieustannie pokłada w nas wielkie nadzieje, wciąż wyznacza nam wielkie cele, ciągle składa w naszych dłoniach ten święty depozyt, który już wielokrotnie roztrwoniliśmy. Jezus niezmiennie nam ufa – niech ta myśl uskrzydli nasze serca.
Panie Jezu Chryste, Ty wiesz, że trudno mi zaufać świadectwom Marii Magdaleny, uczniów z Emaus, a nawet świadectwom apostołów. Znasz ociężałość mojego serca. Proszę, nie przestawaj mi ufać i nieustannie składaj w moich dłoniach skarb Ewangelii! Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2022o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła