CZWARTEK IV TYGODNIA WIELKANOCNEGO
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 13, 13-25)
Z potomstwa Dawida wywiódł Bóg Zbawiciela Jezusa
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Odpłynąwszy z Pafos, Paweł i jego towarzysze przybyli do Perge w Pamfilii, a Jan wrócił do Jerozolimy, odłączając się od nich.
Oni zaś przeszli przez Perge, dotarli do Antiochii Pizydyjskiej, weszli w dzień szabatu do synagogi i usiedli. Po odczytaniu Prawa i Proroków przełożeni synagogi posłali do nich ze słowami: «Przemówcie, bracia, jeżeli macie jakieś słowo zachęty dla ludu».
Wstał więc Paweł i skinąwszy ręką, przemówił: «Słuchajcie, Izraelici i wy, którzy boicie się Boga! Bóg tego ludu izraelskiego wybrał ojców naszych i wywyższył lud na obczyźnie, w ziemi egipskiej i wyprowadził go z niej mocnym ramieniem. Niemal czterdzieści lat znosił cierpliwie ich obyczaje na pustyni. I wytępiwszy siedem szczepów w ziemi Kanaan, oddał im ziemię ich w dziedzictwo, po około czterystu pięćdziesięciu latach. I potem dał im sędziów aż do proroka Samuela.
Później poprosili o króla, i dał im Bóg na lat czterdzieści Saula, syna Kisza z pokolenia Beniamina. Gdy zaś jego odrzucił, powołał Dawida na ich króla, o którym też dał świadectwo w słowach: „Znalazłem Dawida, syna Jessego, człowieka po mojej myśli, który we wszystkim wypełni moją wolę”.
Z jego to potomstwa, stosownie do obietnicy, wywiódł Bóg Izraelowi Zbawiciela Jezusa. Przed Jego przyjściem Jan głosił chrzest nawrócenia całemu ludowi izraelskiemu. A pod koniec swojej działalności Jan mówił: „Ja nie jestem tym, za kogo mnie uważacie. Po mnie przyjdzie Ten, któremu nie jestem godny rozwiązać sandałów na nogach”».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 89, 2-3. 21-22. 25 i 27)
Refren: Na wieki będę sławił łaski Pana.
Albo: Alleluja.
O łaskach Pana będę śpiewał na wieki, †
Twą wierność będę głosił moimi ustami *
przez wszystkie pokolenia.
Albowiem powiedziałeś: †
«Na wieki ugruntowana jest łaska», *
utrwaliłeś swą wierność w niebiosach.
Refren: Na wieki będę sławił łaski Pana.
«Znalazłem Dawida, mojego sługę, *
namaściłem go moim świętym olejem,
by ręka moja zawsze przy nim była *
i umacniało go moje ramię».
Refren: Na wieki będę sławił łaski Pana.
«Z nim moja wierność i łaska, *
w moim imieniu jego moc wywyższona.
On będzie wołał do Mnie: †
„Ty jesteś moim Ojcem, *
moim Bogiem, Opoką mojego zbawienia”».
Refren: Na wieki będę sławił łaski Pana.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Ap 1, 5)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jezu Chryste, Ty jesteś Świadkiem Wiernym, Pierworodnym wśród umarłych;
umiłowałeś nas i przez krew swoją uwolniłeś nas od grzechów.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 13, 16-20)
Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Kiedy Jezus umył uczniom nogi, powiedział im: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał. Wiedząc to, będziecie błogosławieni, gdy według tego czynić będziecie.
Nie mówię o was wszystkich. Ja wiem, których wybrałem; lecz potrzeba, aby się wypełniło Pismo: „Kto ze Mną spożywa chleb, ten podniósł na Mnie swoją piętę”. Już teraz, zanim się to stanie, mówię wam, abyście, gdy się stanie, uwierzyli, że Ja jestem.
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 13, 13-25)
Z potomstwa Dawida wywiódł Bóg Zbawiciela Jezusa
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Odpłynąwszy z Pafos, Paweł i jego towarzysze przybyli do Perge w Pamfilii, a Jan wrócił do Jerozolimy, odłączając się od nich.
Oni zaś przeszli przez Perge, dotarli do Antiochii Pizydyjskiej, weszli w dzień szabatu do synagogi i usiedli. Po odczytaniu Prawa i Proroków przełożeni synagogi posłali do nich ze słowami: «Przemówcie, bracia, jeżeli macie jakieś słowo zachęty dla ludu».
Wstał więc Paweł i skinąwszy ręką, przemówił: «Słuchajcie, Izraelici i wy, którzy boicie się Boga! Bóg tego ludu izraelskiego wybrał ojców naszych i wywyższył lud na obczyźnie, w ziemi egipskiej i wyprowadził go z niej mocnym ramieniem. Niemal czterdzieści lat znosił cierpliwie ich obyczaje na pustyni. I wytępiwszy siedem szczepów w ziemi Kanaan, oddał im ziemię ich w dziedzictwo, po około czterystu pięćdziesięciu latach. I potem dał im sędziów aż do proroka Samuela.
Później poprosili o króla, i dał im Bóg na lat czterdzieści Saula, syna Kisza z pokolenia Beniamina. Gdy zaś jego odrzucił, powołał Dawida na ich króla, o którym też dał świadectwo w słowach: „Znalazłem Dawida, syna Jessego, człowieka po mojej myśli, który we wszystkim wypełni moją wolę”.
Z jego to potomstwa, stosownie do obietnicy, wywiódł Bóg Izraelowi Zbawiciela Jezusa. Przed Jego przyjściem Jan głosił chrzest nawrócenia całemu ludowi izraelskiemu. A pod koniec swojej działalności Jan mówił: „Ja nie jestem tym, za kogo mnie uważacie. Po mnie przyjdzie Ten, któremu nie jestem godny rozwiązać sandałów na nogach”».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 89, 2-3. 21-22. 25 i 27)
Refren: Na wieki będę sławił łaski Pana.
Albo: Alleluja.
O łaskach Pana będę śpiewał na wieki, †
Twą wierność będę głosił moimi ustami *
przez wszystkie pokolenia.
Albowiem powiedziałeś: †
«Na wieki ugruntowana jest łaska», *
utrwaliłeś swą wierność w niebiosach.
Refren: Na wieki będę sławił łaski Pana.
«Znalazłem Dawida, mojego sługę, *
namaściłem go moim świętym olejem,
by ręka moja zawsze przy nim była *
i umacniało go moje ramię».
Refren: Na wieki będę sławił łaski Pana.
«Z nim moja wierność i łaska, *
w moim imieniu jego moc wywyższona.
On będzie wołał do Mnie: †
„Ty jesteś moim Ojcem, *
moim Bogiem, Opoką mojego zbawienia”».
Refren: Na wieki będę sławił łaski Pana.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Ap 1, 5)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jezu Chryste, Ty jesteś Świadkiem Wiernym, Pierworodnym wśród umarłych;
umiłowałeś nas i przez krew swoją uwolniłeś nas od grzechów.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 13, 16-20)
Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Kiedy Jezus umył uczniom nogi, powiedział im: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał. Wiedząc to, będziecie błogosławieni, gdy według tego czynić będziecie.
Nie mówię o was wszystkich. Ja wiem, których wybrałem; lecz potrzeba, aby się wypełniło Pismo: „Kto ze Mną spożywa chleb, ten podniósł na Mnie swoją piętę”. Już teraz, zanim się to stanie, mówię wam, abyście, gdy się stanie, uwierzyli, że Ja jestem.
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Drabina pośrednictwa
W dzisiejszej Ewangelii Jezus wygłasza naukę o pośrednictwie. To ważne, byśmy zrozumieli, że na skutek grzechu pierworodnego nie mamy bezpośredniego dostępu do Bożego majestatu, nie jesteśmy w stanie poznać Jego piękna, miłości, wielkości. Zaburzony wzrok, zaburzona wola, zaburzone rozeznanie dobra i zła sprawiają, że potrzebujemy nieustannie tych, którzy prawdę o Bogu nam przyniosą, opowiedzą nam Boga. Dlatego Jezus konstruuje bardzo wyraźną hierarchię pośrednictwa: On przynosi Ojca, a sam jest przynoszony przez apostołów: Ten zaś, kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Dzięki tej drabinie pośrednictwa, dzięki tej hierarchii pośrednictwa, mamy przystęp do Boga Ojca. To rzeczywistość ziemska, zostanie ona jednak zastąpiona rzeczywistością zupełnie nową w niebie, gdy odkryjemy, że nasze spojrzenia spotkają się już bez pośredników. Tym właśnie będzie niebo: bezpośrednim i osobistym spotkaniem z Bogiem.
Panie Jezu Chryste, dziękuję Ci dziś za święty, apostolski Kościół, który ukazuje mi Ciebie, bym w Tobie mógł dostrzec oblicze Ojca. Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2022
o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła
Drabina pośrednictwa
W dzisiejszej Ewangelii Jezus wygłasza naukę o pośrednictwie. To ważne, byśmy zrozumieli, że na skutek grzechu pierworodnego nie mamy bezpośredniego dostępu do Bożego majestatu, nie jesteśmy w stanie poznać Jego piękna, miłości, wielkości. Zaburzony wzrok, zaburzona wola, zaburzone rozeznanie dobra i zła sprawiają, że potrzebujemy nieustannie tych, którzy prawdę o Bogu nam przyniosą, opowiedzą nam Boga. Dlatego Jezus konstruuje bardzo wyraźną hierarchię pośrednictwa: On przynosi Ojca, a sam jest przynoszony przez apostołów: Ten zaś, kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Dzięki tej drabinie pośrednictwa, dzięki tej hierarchii pośrednictwa, mamy przystęp do Boga Ojca. To rzeczywistość ziemska, zostanie ona jednak zastąpiona rzeczywistością zupełnie nową w niebie, gdy odkryjemy, że nasze spojrzenia spotkają się już bez pośredników. Tym właśnie będzie niebo: bezpośrednim i osobistym spotkaniem z Bogiem.
Panie Jezu Chryste, dziękuję Ci dziś za święty, apostolski Kościół, który ukazuje mi Ciebie, bym w Tobie mógł dostrzec oblicze Ojca. Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2022o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła