PONIEDZIAŁEK VI TYGODNIA WIELKANOCNEGO
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 16, 11-15)
Chrzest Lidii
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Odbiwszy od lądu w Troadzie, popłynęliśmy wprost do Samotraki, a następnego dnia do Neapolu, stamtąd zaś do Filippi, głównego miasta tej części Macedonii, które jest rzymską kolonią.
W tym mieście spędziliśmy kilka dni. W szabat wyszliśmy za bramę nad rzekę, gdzie – jak sądziliśmy – było miejsce modlitwy. I usiadłszy, rozmawialiśmy z kobietami, które się zeszły.
Przysłuchiwała się nam też pewna „bojąca się Boga” kobieta z miasta Tiatyry, imieniem Lidia, która sprzedawała purpurę. Pan otworzył jej serce, tak że uważnie słuchała słów Pawła. Kiedy została ochrzczona razem ze swym domem, zwróciła się z prośbą: «Jeżeli uważacie mnie za wierną Panu, przyjdźcie do mego domu i zamieszkajcie w nim». I wymogła to na nas.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 149, 1b-2. 3-4. 5-6a i 9b)
Refren: Pan w ludzie swoim upodobał sobie.
Albo: Alleluja.
Śpiewajcie Panu pieśń nową; *
głoście Jego chwałę w zgromadzeniu świętych.
Niech się Izrael cieszy swoim Stwórcą, *
A synowie Syjonu radują się swym Królem.
Refren: Pan w ludzie swoim upodobał sobie.
Niech imię Jego czczą tańcem, *
niech grają Mu na bębnie i cytrze.
Bo Pan swój lud miłuje, *
pokornych wieńczy zwycięstwem.
Refren: Pan w ludzie swoim upodobał sobie.
Niech święci cieszą się w chwale, *
niech się weselą przy uczcie niebieskiej.
Chwała Boża niech będzie w ich ustach: *
to jest chwałą wszystkich Jego świętych.
Refren: Pan w ludzie swoim upodobał sobie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 15, 26b. 27a)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Świadectwo o Mnie da Duch Prawdy
i wy także świadczyć będziecie.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 15, 26 – 16, 4a)
Duch Prawdy będzie świadczył o Jezusie
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Gdy przyjdzie Paraklet, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On zaświadczy o Mnie. Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku.
To wam powiedziałem, abyście się nie załamali w wierze. Wyłączą was z synagogi. Ale nadto nadchodzi godzina, w której każdy, kto was zabije, będzie sądził, że oddaje cześć Bogu. Będą tak czynić, bo nie poznali ani Ojca, ani Mnie. Ale powiedziałem wam o tych rzeczach, abyście, gdy nadejdzie ich godzina, pamiętali, że Ja wam o nich powiedziałem».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 16, 11-15)
Chrzest Lidii
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Odbiwszy od lądu w Troadzie, popłynęliśmy wprost do Samotraki, a następnego dnia do Neapolu, stamtąd zaś do Filippi, głównego miasta tej części Macedonii, które jest rzymską kolonią.
W tym mieście spędziliśmy kilka dni. W szabat wyszliśmy za bramę nad rzekę, gdzie – jak sądziliśmy – było miejsce modlitwy. I usiadłszy, rozmawialiśmy z kobietami, które się zeszły.
Przysłuchiwała się nam też pewna „bojąca się Boga” kobieta z miasta Tiatyry, imieniem Lidia, która sprzedawała purpurę. Pan otworzył jej serce, tak że uważnie słuchała słów Pawła. Kiedy została ochrzczona razem ze swym domem, zwróciła się z prośbą: «Jeżeli uważacie mnie za wierną Panu, przyjdźcie do mego domu i zamieszkajcie w nim». I wymogła to na nas.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 149, 1b-2. 3-4. 5-6a i 9b)
Refren: Pan w ludzie swoim upodobał sobie.
Albo: Alleluja.
Śpiewajcie Panu pieśń nową; *
głoście Jego chwałę w zgromadzeniu świętych.
Niech się Izrael cieszy swoim Stwórcą, *
A synowie Syjonu radują się swym Królem.
Refren: Pan w ludzie swoim upodobał sobie.
Niech imię Jego czczą tańcem, *
niech grają Mu na bębnie i cytrze.
Bo Pan swój lud miłuje, *
pokornych wieńczy zwycięstwem.
Refren: Pan w ludzie swoim upodobał sobie.
Niech święci cieszą się w chwale, *
niech się weselą przy uczcie niebieskiej.
Chwała Boża niech będzie w ich ustach: *
to jest chwałą wszystkich Jego świętych.
Refren: Pan w ludzie swoim upodobał sobie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 15, 26b. 27a)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Świadectwo o Mnie da Duch Prawdy
i wy także świadczyć będziecie.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 15, 26 – 16, 4a)
Duch Prawdy będzie świadczył o Jezusie
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Gdy przyjdzie Paraklet, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On zaświadczy o Mnie. Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku.
To wam powiedziałem, abyście się nie załamali w wierze. Wyłączą was z synagogi. Ale nadto nadchodzi godzina, w której każdy, kto was zabije, będzie sądził, że oddaje cześć Bogu. Będą tak czynić, bo nie poznali ani Ojca, ani Mnie. Ale powiedziałem wam o tych rzeczach, abyście, gdy nadejdzie ich godzina, pamiętali, że Ja wam o nich powiedziałem».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Trudny rachunek sumienia
Jezus wymienia dzisiaj dwa sposoby prześladowania człowieka. Pierwszy to pozbawienie go wspólnoty, wyłączenie z kręgu braterskiego, usunięcie z synagogi: śmierć cywilna. Drugi sposób jest jeszcze bardziej brutalny: pozbawienie życia. Zastanawia jednak, że Jezus mówiąc o tych dwóch sposobach na skrzywdzenie człowieka, ostrzega, że dokonać się to może z ręki ludzi, którzy sądzić będą, iż oddają cześć Bogu. Zanim więc pomyślimy o sobie jako o ofiarach prześladowań, zanim zaczniemy – słusznie przecież – wymieniać krzywdy zadane chrześcijanom, trzeba wpierw zastanowić się, czy i my – w imię Boga – nie zadaliśmy komuś takich cierpień. Czy nie zabiliśmy w kimś dziecka, człowieka, czy nie usunęliśmy ze wspólnoty, nie pozbawili dobrego imienia w imię swoich złudnych wyobrażeń o woli Boga… Czytanie Ewangelii może być dziś trudnym rachunkiem sumienia.
Panie Jezu Chryste, Ty widzisz, jak łatwo zabijam, Ty wiesz, że nie umiem oddawać życia. Przywróć dziś Twoje tchnienie tym, którym odebrałem życie. Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2022
o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła
Trudny rachunek sumienia
Jezus wymienia dzisiaj dwa sposoby prześladowania człowieka. Pierwszy to pozbawienie go wspólnoty, wyłączenie z kręgu braterskiego, usunięcie z synagogi: śmierć cywilna. Drugi sposób jest jeszcze bardziej brutalny: pozbawienie życia. Zastanawia jednak, że Jezus mówiąc o tych dwóch sposobach na skrzywdzenie człowieka, ostrzega, że dokonać się to może z ręki ludzi, którzy sądzić będą, iż oddają cześć Bogu. Zanim więc pomyślimy o sobie jako o ofiarach prześladowań, zanim zaczniemy – słusznie przecież – wymieniać krzywdy zadane chrześcijanom, trzeba wpierw zastanowić się, czy i my – w imię Boga – nie zadaliśmy komuś takich cierpień. Czy nie zabiliśmy w kimś dziecka, człowieka, czy nie usunęliśmy ze wspólnoty, nie pozbawili dobrego imienia w imię swoich złudnych wyobrażeń o woli Boga… Czytanie Ewangelii może być dziś trudnym rachunkiem sumienia.
Panie Jezu Chryste, Ty widzisz, jak łatwo zabijam, Ty wiesz, że nie umiem oddawać życia. Przywróć dziś Twoje tchnienie tym, którym odebrałem życie. Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2022o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła