WSPOMNIENIE ŚW. LEONA WIELKIEGO, PAPIEŻA (czytania z dnia)
PONIEDZIAŁEK XXXII TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK I
PIERWSZE CZYTANIE (Mdr 1, 1-7)
Grzech zamyka drogę do mądrości
Czytanie z Księgi Mądrości
Umiłujcie sprawiedliwość, sędziowie ziemscy! Myślcie o Panu właściwie i szukajcie Go w prostocie serca! Daje się bowiem znaleźć tym, co Go nie wystawiają na próbę, objawia się takim, którym nie brak wiary w Niego.
Bo przewrotne myśli oddzielają od Boga, a Moc, gdy ją wystawiają na próbę, karci niemądrych. Mądrość nie wejdzie w duszę przewrotną, nie zamieszka w ciele uwikłanym w grzech. Święty Duch uczący karności ucieknie przed obłudą, odsunie się od niemądrych myśli, wypłoszy Go nadejście nieprawości.
Mądrość bowiem jest duchem miłującym ludzi, ale bluźniercy z powodu jego warg nie zostawi bez kary: ponieważ Bóg świadkiem jego nerek, prawdziwym stróżem jego serca, Tym, który słyszy mowę jego języka. Albowiem Duch Pański wypełnił zamieszkaną ziemię, Ten, który ogarnia wszystko, ma znajomość mowy.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 139 (138), 1b-3. 4-5. 7-8. 9-10)
Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.
Przenikasz i znasz mnie, Panie, *
Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.
Z daleka spostrzegasz moje myśli, †
przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, *
i znasz wszystkie moje drogi.
Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.
Zanim słowo się znajdzie na moim języku, *
Ty, Panie, już znasz je w całości.
Ty ze wszystkich stron mnie ogarniasz *
i kładziesz na mnie swą rękę.
Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.
Gdzie ucieknę przed Duchem Twoim? *
Gdzie oddalę się od Twego oblicza?
Jeśli wstąpię do nieba, Ty tam jesteś, *
jesteś przy mnie, gdy położę się w Otchłani.
Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.
Gdybym wziął skrzydła jutrzenki, *
gdybym zamieszkał na krańcach morza,
tam również będzie mnie wiodła Twa ręka *
i podtrzyma mnie Twoja prawica.
Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Flp 2, 15d. 16a)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jawicie się jako źródło światła w świecie,
trzymając się mocno Słowa Życia.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 17, 1-6)
Obowiązek przebaczania
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia; lecz biada temu, przez którego przychodzą. Byłoby lepiej dla niego, gdyby kamień młyński zawieszono mu u szyi i wrzucono go w morze, niż żeby miał być powodem grzechu dla jednego z tych małych. Uważajcie na siebie!
Jeśli brat twój zawini, upomnij go; i jeśli będzie żałował, przebacz mu. I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwrócił się do ciebie, mówiąc: „Żałuję tego”, przebacz mu».
Apostołowie prosili Pana: «Dodaj nam wiary».
Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: „Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze”, a byłaby wam posłuszna».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Mdr 1, 1-7)
Grzech zamyka drogę do mądrości
Czytanie z Księgi Mądrości
Umiłujcie sprawiedliwość, sędziowie ziemscy! Myślcie o Panu właściwie i szukajcie Go w prostocie serca! Daje się bowiem znaleźć tym, co Go nie wystawiają na próbę, objawia się takim, którym nie brak wiary w Niego.
Bo przewrotne myśli oddzielają od Boga, a Moc, gdy ją wystawiają na próbę, karci niemądrych. Mądrość nie wejdzie w duszę przewrotną, nie zamieszka w ciele uwikłanym w grzech. Święty Duch uczący karności ucieknie przed obłudą, odsunie się od niemądrych myśli, wypłoszy Go nadejście nieprawości.
Mądrość bowiem jest duchem miłującym ludzi, ale bluźniercy z powodu jego warg nie zostawi bez kary: ponieważ Bóg świadkiem jego nerek, prawdziwym stróżem jego serca, Tym, który słyszy mowę jego języka. Albowiem Duch Pański wypełnił zamieszkaną ziemię, Ten, który ogarnia wszystko, ma znajomość mowy.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 139 (138), 1b-3. 4-5. 7-8. 9-10)
Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.
Przenikasz i znasz mnie, Panie, *
Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.
Z daleka spostrzegasz moje myśli, †
przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, *
i znasz wszystkie moje drogi.
Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.
Zanim słowo się znajdzie na moim języku, *
Ty, Panie, już znasz je w całości.
Ty ze wszystkich stron mnie ogarniasz *
i kładziesz na mnie swą rękę.
Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.
Gdzie ucieknę przed Duchem Twoim? *
Gdzie oddalę się od Twego oblicza?
Jeśli wstąpię do nieba, Ty tam jesteś, *
jesteś przy mnie, gdy położę się w Otchłani.
Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.
Gdybym wziął skrzydła jutrzenki, *
gdybym zamieszkał na krańcach morza,
tam również będzie mnie wiodła Twa ręka *
i podtrzyma mnie Twoja prawica.
Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Flp 2, 15d. 16a)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jawicie się jako źródło światła w świecie,
trzymając się mocno Słowa Życia.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 17, 1-6)
Obowiązek przebaczania
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia; lecz biada temu, przez którego przychodzą. Byłoby lepiej dla niego, gdyby kamień młyński zawieszono mu u szyi i wrzucono go w morze, niż żeby miał być powodem grzechu dla jednego z tych małych. Uważajcie na siebie!
Jeśli brat twój zawini, upomnij go; i jeśli będzie żałował, przebacz mu. I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwrócił się do ciebie, mówiąc: „Żałuję tego”, przebacz mu».
Apostołowie prosili Pana: «Dodaj nam wiary».
Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: „Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze”, a byłaby wam posłuszna».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Zło zgorszenia
W żadnym innym miejscu w Ewangelii nie ma tak jednoznacznego pouczenia o grzechu zgorszenia, czyli sprowadzania innych na złą drogę. Można je porównać tylko z kategorycznym fragmentem o pozbawieniu się oka, ręki czy nogi, jeśli miałyby być narzędziem grzechu (por. Mt 18, 8-9). Radykalizm tych wypowiedzi nie jest usprawiedliwieniem przemocy wobec siebie lub wobec grzeszników, ale podkreśla wagę odpowiedzialności za to, co czynimy. Nie ma większego nieszczęścia niż zerwanie więzi z Bogiem poprzez grzech. Nie ma większej krzywdy wyrządzonej bratu niż sprowokowanie go do czynienia zła i do wątpienia w miłość Boga. Mimo to każde zło może być uleczone przebaczeniem. Dlatego dzisiejsza Ewangelia winna być czytana jako słowo nadziei, a nie potępienia, dla tych, którzy uwikłali się w grzech.
Potrzebuję Twej łaski, Panie, aby kochać moich braci. Potrzebuję Twej łaski, aby im ukazywać Twoją miłość. Potrzebuję Twej łaski, aby nie gorszyć ich swoimi słabościami.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2025
ks. Maciej Warowny
Edycja Świętego Pawła
Zło zgorszenia
W żadnym innym miejscu w Ewangelii nie ma tak jednoznacznego pouczenia o grzechu zgorszenia, czyli sprowadzania innych na złą drogę. Można je porównać tylko z kategorycznym fragmentem o pozbawieniu się oka, ręki czy nogi, jeśli miałyby być narzędziem grzechu (por. Mt 18, 8-9). Radykalizm tych wypowiedzi nie jest usprawiedliwieniem przemocy wobec siebie lub wobec grzeszników, ale podkreśla wagę odpowiedzialności za to, co czynimy. Nie ma większego nieszczęścia niż zerwanie więzi z Bogiem poprzez grzech. Nie ma większej krzywdy wyrządzonej bratu niż sprowokowanie go do czynienia zła i do wątpienia w miłość Boga. Mimo to każde zło może być uleczone przebaczeniem. Dlatego dzisiejsza Ewangelia winna być czytana jako słowo nadziei, a nie potępienia, dla tych, którzy uwikłali się w grzech.
Potrzebuję Twej łaski, Panie, aby kochać moich braci. Potrzebuję Twej łaski, aby im ukazywać Twoją miłość. Potrzebuję Twej łaski, aby nie gorszyć ich swoimi słabościami.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2025ks. Maciej Warowny
Edycja Świętego Pawła