CZWARTEK VI TYGODNIA WIELKANOCNEGO
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 18, 1-8)
Święty Paweł w Koryncie
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Paweł opuścił Ateny i przybył do Koryntu. Znalazł tam pewnego Żyda, imieniem Akwila, rodem z Pontu, który z żoną Pryscyllą przybył niedawno z Italii, ponieważ Klaudiusz wysiedlił z Rzymu wszystkich Żydów. Przyszedł do nich, a ponieważ znał to samo rzemiosło, zamieszkał u nich i pracował; zajmowali się wyrobem namiotów. A co szabat rozprawiał w synagodze i przekonywał tak Żydów, jak i Greków.
Kiedy Sylas i Tymoteusz przybyli z Macedonii, Paweł oddał się wyłącznie nauczaniu i udowadniał Żydom, że Jezus jest Mesjaszem. A kiedy się sprzeciwiali i bluźnili, otrząsnął swe szaty i powiedział do nich: «Krew wasza na wasze głowy, ja nie jestem winien. Od tej chwili pójdę do pogan».
Odszedł stamtąd i poszedł do domu „czciciela Boga”, niejakiego Tycjusza Justusa. Dom ten przylegał do synagogi. Przełożony synagogi, Kryspus, uwierzył w Pana z całym swym domem, wielu też słuchaczy korynckich uwierzyło i przyjmowało wiarę i chrzest.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 98, 1bcde. 2-3b. 3c-4)
Refren: Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie.
Albo: Alleluja.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *
i święte ramię Jego.
Refren: Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie.
Pan okazał swoje zbawienie, *
na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją *
dla domu Izraela.
Refren: Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie.
Ujrzały wszystkie krańce ziemi *
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, *
cieszcie się, weselcie i grajcie.
Refren: Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 14, 18)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie zostawię was sierotami,
powrócę do was i rozraduje się serce wasze.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 16, 16-20)
Smutek wasz przemieni się w radość
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie».
Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: «Cóż to znaczy, co nam mówi: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie”; oraz: „Idę do Ojca?”. Mówili więc: «Cóż znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co powiada».
Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: «Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie?”. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz przemieni się w radość».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 18, 1-8)
Święty Paweł w Koryncie
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Paweł opuścił Ateny i przybył do Koryntu. Znalazł tam pewnego Żyda, imieniem Akwila, rodem z Pontu, który z żoną Pryscyllą przybył niedawno z Italii, ponieważ Klaudiusz wysiedlił z Rzymu wszystkich Żydów. Przyszedł do nich, a ponieważ znał to samo rzemiosło, zamieszkał u nich i pracował; zajmowali się wyrobem namiotów. A co szabat rozprawiał w synagodze i przekonywał tak Żydów, jak i Greków.
Kiedy Sylas i Tymoteusz przybyli z Macedonii, Paweł oddał się wyłącznie nauczaniu i udowadniał Żydom, że Jezus jest Mesjaszem. A kiedy się sprzeciwiali i bluźnili, otrząsnął swe szaty i powiedział do nich: «Krew wasza na wasze głowy, ja nie jestem winien. Od tej chwili pójdę do pogan».
Odszedł stamtąd i poszedł do domu „czciciela Boga”, niejakiego Tycjusza Justusa. Dom ten przylegał do synagogi. Przełożony synagogi, Kryspus, uwierzył w Pana z całym swym domem, wielu też słuchaczy korynckich uwierzyło i przyjmowało wiarę i chrzest.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 98, 1bcde. 2-3b. 3c-4)
Refren: Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie.
Albo: Alleluja.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *
i święte ramię Jego.
Refren: Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie.
Pan okazał swoje zbawienie, *
na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją *
dla domu Izraela.
Refren: Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie.
Ujrzały wszystkie krańce ziemi *
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, *
cieszcie się, weselcie i grajcie.
Refren: Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 14, 18)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie zostawię was sierotami,
powrócę do was i rozraduje się serce wasze.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 16, 16-20)
Smutek wasz przemieni się w radość
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie».
Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: «Cóż to znaczy, co nam mówi: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie”; oraz: „Idę do Ojca?”. Mówili więc: «Cóż znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co powiada».
Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: «Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie?”. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz przemieni się w radość».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Smutek przemieniony w radość
Święty Jan w swojej Ewangelii nie snuje zwyczajnej narracji, przedstawiając różne wydarzenia, ale stara się jak najgłębiej odkryć tajemnicę Jezusa, czyli Jego osobę i sens Jego dzieła. W tym celu albo posługuje się wprost pytaniami, albo pojawiają się one w tle. Kim jest Jezus? Jaka jest Jego misja? Jaka jest relacja pomiędzy Nim a Ojcem, a jaka relacja do świata? Uczniowie pytają: „Co znaczą słowa, które do nas mówi?”. Co znaczy Jego odejście? Jego śmierć nie jest taka jak każdego człowieka, dokonuje się przez podniesienie na krzyżu, które jest zarazem wywyższeniem, czyli wejściem do chwały. Jezus odchodzi do Ojca, wypełniając swoją misję zbawienia świata. Uczniów ten pasyjny wymiar odejścia Pana (męka i śmierć) napełni bólem i smutkiem, lecz przemienią się one w radość. Inaczej zareaguje świat, ta część ludzi, którzy odrzucają Ewangelię. Skutkiem nieprzyjęcia owoców śmierci Jezusa jest smutek.
Panie Jezu, prowadź mnie do Ojca, do Jego domu, w którym jest mieszkań wiele. Choć życiowy krzyż przejmuje cierpieniem i smutkiem, niech kiedyś zamienią się one w radość spotkania Ciebie. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024
o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
Smutek przemieniony w radość
Święty Jan w swojej Ewangelii nie snuje zwyczajnej narracji, przedstawiając różne wydarzenia, ale stara się jak najgłębiej odkryć tajemnicę Jezusa, czyli Jego osobę i sens Jego dzieła. W tym celu albo posługuje się wprost pytaniami, albo pojawiają się one w tle. Kim jest Jezus? Jaka jest Jego misja? Jaka jest relacja pomiędzy Nim a Ojcem, a jaka relacja do świata? Uczniowie pytają: „Co znaczą słowa, które do nas mówi?”. Co znaczy Jego odejście? Jego śmierć nie jest taka jak każdego człowieka, dokonuje się przez podniesienie na krzyżu, które jest zarazem wywyższeniem, czyli wejściem do chwały. Jezus odchodzi do Ojca, wypełniając swoją misję zbawienia świata. Uczniów ten pasyjny wymiar odejścia Pana (męka i śmierć) napełni bólem i smutkiem, lecz przemienią się one w radość. Inaczej zareaguje świat, ta część ludzi, którzy odrzucają Ewangelię. Skutkiem nieprzyjęcia owoców śmierci Jezusa jest smutek.
Panie Jezu, prowadź mnie do Ojca, do Jego domu, w którym jest mieszkań wiele. Choć życiowy krzyż przejmuje cierpieniem i smutkiem, niech kiedyś zamienią się one w radość spotkania Ciebie. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła