SOBOTA XV TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK I


PIERWSZE CZYTANIE (Wj 12, 37-42)

Wyjście Izraelitów z Egiptu

Czytanie z Księgi Wyjścia

Izraelici wyruszyli z Ramses do Sukkot w liczbie około sześciuset tysięcy mężów pieszych, nie licząc dzieci. Także wielkie mnóstwo cudzoziemców wyruszyło z nimi, nadto drobne i większe bydło, i olbrzymi dobytek. Z ciasta, które wynieśli z Egiptu, wypiekli przaśne placki, ponieważ się nie zakwasiło. Wypędzeni z Egiptu, nie mogąc się zatrzymać, nie zdołali przygotować nawet zapasów na drogę.
A pobyt Izraelitów w Egipcie trwał czterysta trzydzieści lat. I oto tego samego dnia, po upływie czterystu trzydziestu lat, wyszły wszystkie zastępy Pana z ziemi egipskiej. Tej nocy czuwał Pan nad wyjściem synów Izraela z ziemi egipskiej. Dlatego noc ta winna być czuwaniem na cześć Pana dla wszystkich Izraelitów po wszystkie pokolenia.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 136 (135), 1b i 23a i 24. 10a i 11a i 12. 13a i 14a i 15)

Refren: Niech imię Pana będzie pochwalone.
Albo: Alleluja.

Chwalcie Pana, bo jest dobry. *
Pamiętał o nas w naszym poniżeniu
i uwolnił nas od wrogów, *
bo Jego łaska na wieki.

Refren: Niech imię Pana będzie pochwalone.

On Egipcjanom pobił pierworodnych *
i wywiódł spośród nich Izraela.
Ręką potężną, wyciągniętym ramieniem, *
bo Jego łaska na wieki.

Refren: Niech imię Pana będzie pochwalone.

Rozdzielił Morze Czerwone *
i środkiem morza przeprowadził Izraela.
Faraona z wojskiem strącił w Morze Czerwone, *
bo Jego łaska na wieki.

Refren: Niech imię Pana będzie pochwalone.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 2 Kor 5, 19)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

W Chrystusie Bóg pojednał świat z sobą,
nam zaś przekazał słowo jednania.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Mt 12, 14-21)

Jezus cichy i pokornego serca

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Faryzeusze wyszli i odbyli naradę przeciw Jezusowi, w jaki sposób Go zgładzić.
Gdy się Jezus dowiedział o tym, oddalił się stamtąd. A wielu poszło za Nim i uzdrowił ich wszystkich. Lecz zabronił im surowo, żeby Go nie ujawniali. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza:
«Oto mój Sługa, którego wybrałem;
Umiłowany mój, w którym moje serce ma upodobanie.
Położę ducha mojego na Nim, a On zapowie Prawo narodom.
Nie będzie się spierał ani krzyczał i nikt nie usłyszy na ulicach Jego głosu.
Trzciny zgniecionej nie złamie ani knota tlejącego nie dogasi, aż zwycięsko sąd przeprowadzi.
W Jego imieniu narody nadzieję pokładać będą».

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

Bóg czuły i delikatny

Myśląc o tym, jaki jest Bóg, najłatwiej przychodzą nam do głowy takie przymiotniki, jak „potężny”, „wszechmocny”, „miłosierny”. A Mateusz chce nam pokazać Boga pełnego czułości i delikatności. Boga, który nie wkracza siłą w nasze życie, lecz pełen troski pochyla się nad naszymi zranieniami i chorobami. Boga, który odrzuca władzę polityczną i pokornie puka do serca każdego człowieka. Boga, który brzydzi się przemocą, a sprawiedliwość zaprowadza przez ofiarę krzyża. Tylko ten Bóg, bo innego przecież nie ma, jest prawdziwym źródłem nadziei dla ludzkości.

W świecie, który różnymi racjami usprawiedliwia przemoc wojny, przemoc ekonomiczną lub ideologiczną, daj, Panie, Twemu Kościołowi siłę i mądrość w głoszeniu, że jesteś Bogiem pełnym czułości i delikatności i chcesz, aby człowiek był podobny do Ciebie.

Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2025

ks. Maciej Warowny
Edycja Świętego Pawła