Czytania

Strona główna Czytania

WTOREK V TYGODNIA WIELKANOCNEGO


PIERWSZE CZYTANIE (Dz 14, 19-28)

Wędrówki misyjne apostołów

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Do Listry nadeszli Żydzi z Antiochii i z Ikonium. Podburzyli tłum, ukamienowali Pawła i wywlekli go za miasto, sądząc, że nie żyje. Kiedy go jednak otoczyli uczniowie, podniósł się i wszedł do miasta, a następnego dnia udał się razem z Barnabą do Derbe.
W tym mieście głosili Ewangelię i pozyskali wielu uczniów, po czym wrócili do Listry, do Ikonium i do Antiochii, umacniając dusze uczniów, zachęcając do wytrwania w wierze, «bo przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożego». Kiedy w każdym Kościele wśród modlitw i postów ustanowili im starszych, polecili ich Panu, w którego uwierzyli.
Potem przeszli przez Pizydię i przybyli do Pamfilii. Głosili słowo w Perge, zeszli do Attalii, a stąd odpłynęli do Antiochii, gdzie za łaską Bożą zostali przeznaczeni do dzieła, które wykonali.
Kiedy przybyli i zebrali miejscowy Kościół, opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich zdziałał i jak otworzył poganom podwoje wiary. I dość długi czas spędzili wśród uczniów.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 145, 10-11. 12-13. 21)

Refren: Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo.
Albo: Alleluja.

Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *
i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa *
i niech głoszą Twoją potęgę.

Refren: Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo.

Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę *
i wspaniałość chwały Twojego królestwa.
Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, *
przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.

Refren: Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo.

Niech usta moje *
głoszą chwałę Pana,
a wszystko, co żyje,
niech wielbi Jego święte imię *
na zawsze i na wieki.

Refren: Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 24, 46b. 26b)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Chrystus musiał cierpieć i zmartwychwstać,
aby wejść do swojej chwały.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (J 14, 27-31a)

Pokój zostawiam wam

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak, jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie.
A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie. Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata. Nie ma on jednak nic swego we Mnie. Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca i że tak czynię, jak Mi Ojciec nakazał».

Oto słowo Pańskie.


KOMENTARZ

Owoc miłości Ojca i Syna

„Pozostawiam wam pokój, obdarzam was moim pokojem” – to słowa, które brzmią na początku dzisiejszej Ewangelii. Pan Jezus wypowiada je do swoich uczniów w Wieczerniku, świadomy tego, co ma wkrótce nastąpić. Pokój, o którym mówi, jest odmienny od tego, który daje świat. Jego pokój zasadza się na prawdzie, jaka jest w Bogu, ma charakter zbawczy i wieczny. Pan Jezus przez swoją mękę i śmierć wprowadza nowy stan w historię ludzkości – pojednanie z Bogiem. Jego pokój właśnie to oznacza. Kto przyjmie Jezusa z tym wszystkim, co ze sobą niesie, będzie żył w pokoju. Kto natomiast stawia się po przeciwnej stronie, po stronie świata i jego władcy (demona), ten nie zazna pokoju. Wobec wydarzeń, jakie mają już wkrótce nastąpić, Chrystus wypowiada jeszcze jedno ważne zdanie, które wyjaśnia Jego postawę zgody na mękę i śmierć: „Trzeba, aby świat zrozumiał, że miłuję Ojca i tak postępuję, jak On mi polecił”. Zbawienie świata to owoc miłości Ojca i Syna.

Panie Jezu, dziękuję Ci za pojednanie z Bogiem, jakiego dokonałeś przez swoją chwalebną śmierć, i za pokój pojednania, który jest wynikiem odkupienia. Niech trwa we mnie pamięć tej zbawczej miłości Ojca i Syna. Amen.

www.edycja.plRozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024

o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła