NAJCZĘŚCIEJ ZADAWANE PYTANIA
Czy paulista, który jest brat zakonnym zwanym też uczniem Boskiego Mistrza
może być posłany na studia?
Tak. W naszym Zgromadzeniu brat zakonny realizuje taką samą misję jak kapłan, z wyjątkiem posług związanych z przyjęciem święceń kapłańskich. Specyficzne paulińskie apostolstwo pozwala także bratu specjalizować się w jakiejś wybranej dziedzinie, np. pracy dziennikarskiej czy wydawniczej. Często też bracia kończą studia teologiczne.
Czy pauliści posiadają w Polsce jakieś parafie?
Nie. Pauliści zasadniczo nie prowadzą parafii i aby taką założyć musieliby otrzymać zgodę od najwyższych władz zakonnych, czyli przełożonego generalnego. W ten sposób mogą całkowicie oddać się pracy w dziedzinie środków społecznego komunikowania. Poza Polską mamy jednak kilka parafii, głównie we Włoszech, gdzie mieszczą się większe ośrodki życia paulińskiego oraz w krajach misyjnych, gdzie wymaga tego lokalna sytuacja.
Nie znaczy to jednak, że praca paulistów nie ma charakteru duszpasterskiego. Wszystko to, co czynimy, czynimy w Kościele i z Kościołem dla człowieka i tak jak Chrystus,– tu nie różnimy się od innych istniejących w Kościele form apostolstwa.
Czy pauliści pracują na co dzień jedynie w biurach i przy komputerze?
Nie tylko. Choć praca redakcyjna i biurowa stanowi ważny komponent naszego życia, to jednak część działalności wiąże się z bezpośrednim kontaktem z ludźmi. Jako wydawcy musimy spotykać się z autorami i odbiorcami naszych publikacji. Uczestniczymy w różnych spotkaniach i wydarzeniach religijnych oraz kulturalnych. W miarę możliwości prowadzimy misje czy rekolekcje parafialne. Jesteśmy także odpowiedzialni za animację duchową innych instytutów Rodziny Świętego Pawła.
Czy w trakcie formacji można zmienić sposób przeżywania powołania paulińskiego
(z kandydata na brata stać się kandydatem na kapłana i na odwrót)?
Owszem. Już na początku drogi życia zakonnego wybiera się charakter przeżywania powołania paulisty, ale po to też jest formacja, aby to powołanie lepiej rozeznać. Dlatego w sytuacji określonych predyspozycji i przy właściwym odczytaniu woli Bożej jest możliwa taka zmiana – oczywiście w porozumieniu z przełożonymi.
Czy pauliści posiadają jakąś własność prywatną?
Towarzystwo Świętego Pawła to zgromadzenie zakonne i jako takie opiera się na życiu ślubami zakonnymi. Nie składamy przyrzeczeń lub innych zobowiązań ale właśnie śluby zakonne: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Ubóstwo rozumiane jest jako całkowite wyrzeczenie się własności prywatnej. Oczywiście każdy ma pewien zasób niezbędnych do życia prywatnych rzeczy takich jak ubranie, książki, przedmioty osobiste – ale zakonnik nie może mieć własnego samochodu, mieszkania czy działki. Środki służące apostolstwu są własnością zgromadzenia, a zakonnik używa je tylko w zakresie wyznaczonym mu przez przełożonych. Oczywiście tę niezależność od prywatnej własności zyskuje się stopniowo w trakcie formacji zakonnej.
Jak wygląda habit zakonny paulisty?
Tradycyjnie pauliści podczas pierwszych ślubów, jako znak konsekracji otrzymują habit zakonny, który składa się z czarnej sutanny oraz szerokiego czarnego pasa z frędzlami. Jest to typowy strój duchownego diecezjalnego z końca XIX wieku (czasami jeszcze używano pelerynki). Dziś księża chodzą już tylko w sutannach, bez pasa i pelerynki – pauliści jednak dla pewnego odróżnienia zachowują czarny pas. W krajach misyjnych wykorzystują ten sam habit w białym wydaniu. Ze względów praktycznych, w różnych oficjalnych kontaktach pauliści często używają koszulę z koloratką i marynarkę.
Chcesz zadać pytanie... napisz do nas
