ŚWIĘTEGO JANA, APOSTOŁA I EWANGELISTY - ŚWIĘTO
PIERWSZE CZYTANIE (1 J 1, 1-4)
Oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i usłyszeli
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła.
Umiłowani:
To wam oznajmiamy, co było od początku, co usłyszeliśmy o Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce – bo życie objawiło się: my je widzieliśmy, o nim zaświadczamy i oznajmiamy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione – co ujrzeliśmy i usłyszeliśmy oznajmiamy także wam, abyście i wy mieli współuczestnictwo z nami. A mieć z nami współuczestnictwo znaczy: mieć je z Ojcem i z Jego Synem, Jezusem Chrystusem. Piszemy to w tym celu, aby nasza radość była pełna.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 97, 1-2. 5-6. 11-12)
Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.
Pan króluje, wesel się, ziemio, *
radujcie się, liczne wyspy!
Obłok i ciemność wokół Niego, *
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.
Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.
Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana, *
przed obliczem Władcy całej ziemi.
Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa, *
a wszystkie ludy widzą Jego chwałę.
Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.
Światło wschodzi dla sprawiedliwego *
i radość dla ludzi prawego serca.
Weselcie się w Panu, sprawiedliwi, *
i sławcie Jego święte imię.
Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ciebie, Boże, chwalimy, Ciebie, Panie, wysławiamy,
Ciebie wychwala przesławny chór Apostołów.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 20, 2-8)
Jan ujrzał i uwierzył
Słowa Ewangelii według Świętego Jana.
Pierwszego dnia po szabacie Maria Magdalena pobiegła i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».
Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu.
Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył.
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (1 J 1, 1-4)
Oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i usłyszeli
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła.
Umiłowani:
To wam oznajmiamy, co było od początku, co usłyszeliśmy o Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce – bo życie objawiło się: my je widzieliśmy, o nim zaświadczamy i oznajmiamy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione – co ujrzeliśmy i usłyszeliśmy oznajmiamy także wam, abyście i wy mieli współuczestnictwo z nami. A mieć z nami współuczestnictwo znaczy: mieć je z Ojcem i z Jego Synem, Jezusem Chrystusem. Piszemy to w tym celu, aby nasza radość była pełna.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 97, 1-2. 5-6. 11-12)
Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.
Pan króluje, wesel się, ziemio, *
radujcie się, liczne wyspy!
Obłok i ciemność wokół Niego, *
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.
Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.
Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana, *
przed obliczem Władcy całej ziemi.
Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa, *
a wszystkie ludy widzą Jego chwałę.
Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.
Światło wschodzi dla sprawiedliwego *
i radość dla ludzi prawego serca.
Weselcie się w Panu, sprawiedliwi, *
i sławcie Jego święte imię.
Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ciebie, Boże, chwalimy, Ciebie, Panie, wysławiamy,
Ciebie wychwala przesławny chór Apostołów.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 20, 2-8)
Jan ujrzał i uwierzył
Słowa Ewangelii według Świętego Jana.
Pierwszego dnia po szabacie Maria Magdalena pobiegła i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».
Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu.
Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Widzieć, aby wierzyć
Wiara jest łaską, która wzrasta dzięki doświadczeniom. Do każdego dociera we właściwy dla niego sposób. Jan w swoim świadectwie mówi o pustym grobie i leżących płótnach. To wtedy rodzi się jego wiara w zmartwychwstanie. Natomiast aby to, co zobaczył Jan, mogło zrodzić wiarę, potrzebna jest historia przebywania z Jezusem, doświadczenie, kim On jest i jak działa. Jan jest powołany osobiście przez Chrystusa, jest znany przez Niego „z imienia”, dogłębnie. Apostoł, słuchając Jego nauczania, jest świadkiem wielu znaków… aż wreszcie staje w obliczu cierpienia i śmierci Mistrza. To dzięki tej historii Jan mógł napisać o sobie: „A gdy zobaczył, uwierzył”.
Panie Jezu, Ty prowadzisz moje życie ku pełni wiary w Twoje zwycięstwo nad śmiercią. Daj mi łaskę, abym nie był ślepy ani głuchy na te wszystkie znaki, które przygotowałeś dla mnie, lecz abym uwierzył.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2025
ks. Maciej Warowny
Edycja Świętego Pawła
Widzieć, aby wierzyć
Wiara jest łaską, która wzrasta dzięki doświadczeniom. Do każdego dociera we właściwy dla niego sposób. Jan w swoim świadectwie mówi o pustym grobie i leżących płótnach. To wtedy rodzi się jego wiara w zmartwychwstanie. Natomiast aby to, co zobaczył Jan, mogło zrodzić wiarę, potrzebna jest historia przebywania z Jezusem, doświadczenie, kim On jest i jak działa. Jan jest powołany osobiście przez Chrystusa, jest znany przez Niego „z imienia”, dogłębnie. Apostoł, słuchając Jego nauczania, jest świadkiem wielu znaków… aż wreszcie staje w obliczu cierpienia i śmierci Mistrza. To dzięki tej historii Jan mógł napisać o sobie: „A gdy zobaczył, uwierzył”.
Panie Jezu, Ty prowadzisz moje życie ku pełni wiary w Twoje zwycięstwo nad śmiercią. Daj mi łaskę, abym nie był ślepy ani głuchy na te wszystkie znaki, które przygotowałeś dla mnie, lecz abym uwierzył.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2025ks. Maciej Warowny
Edycja Świętego Pawła