Czytania

Strona główna Czytania

23 GRUDNIA


PIERWSZE CZYTANIE (Ml 3, 1-4. 23-24)

Eliasz poprzedzi przyjście Pana

Czytanie z Księgi proroka Malachiasza.

Tak mówi Pan Bóg: «Oto Ja wyślę anioła mego, aby przygotował drogę przede Mną, a potem nagle przybędzie do swej świątyni Pan, którego wy oczekujecie, i Anioł Przymierza, którego pragniecie. Oto nadejdzie, mówi Pan Zastępów. Ale kto przetrwa dzień Jego nadejścia i kto się ostoi, gdy się ukaże? Albowiem On jest jak ogień złotnika i jak ług farbiarzy. Usiądzie więc, jakby miał przetapiać i oczyszczać srebro, i oczyści synów Lewiego, i przecedzi ich jak złoto i srebro, a wtedy będą składać Panu ofiary sprawiedliwie. Wtedy będzie miła Panu ofiara Judy i Jeruzalem jak za minionych dni i pradawnych lat.
Oto Ja poślę wam proroka Eliasza przed nadejściem dnia Pańskiego, dnia wielkiego i strasznego. I skłoni on serca ojców ku synom, a serca synów ku ich ojcom, abym nie przyszedł i nie poraził ziemi klątwą».

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 25, 4-5. 8-9. 10 i 14)

Refren: Podnieście głowy, bo Zbawca nadchodzi.

Daj mi poznać Twoje drogi, Panie, *
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według swych pouczeń, *
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.

Refren: Podnieście głowy, bo Zbawca nadchodzi.

Dobry jest Pan i prawy, *
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze, *
pokornych uczy dróg swoich.

Refren: Podnieście głowy, bo Zbawca nadchodzi.

Wszystkie ścieżki Pana są pewne i pełne łaski *
dla strzegących Jego praw i przymierza.
Bóg powierza swe zamiary swoim czcicielom, *
i objawia im swoje przymierze.

Refren: Podnieście głowy, bo Zbawca nadchodzi.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Królu narodów, Kamieniu węgielny Kościoła,
przyjdź i zbaw człowieka, którego z mułu utworzyłeś.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 1, 57-66)

Narodzenie Jana Chrzciciela

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza.

Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy jej sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan okazał jej tak wielkie miłosierdzie, cieszyli się z nią razem.
Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu dać imię ojca jego, Zachariasza. Ale matka jego odpowiedziała: «Nie, natomiast ma otrzymać imię Jan».
Odrzekli jej: «Nie ma nikogo w twoim rodzie, kto by nosił to imię».
Pytali więc na migi jego ojca, jak by chciał go nazwać. On zażądał tabliczki i napisał: «Jan będzie mu na imię». I zdumieli się wszyscy.
A natychmiast otworzyły się jego usta, język się rozwiązał, i mówił, błogosławiąc Boga.
Wtedy strach padł na wszystkich ich sąsiadów. W całej górskiej krainie Judei rozpowiadano o tym wszystkim, co się zdarzyło. A wszyscy, którzy to słyszeli, brali to sobie do serca i pytali: «Kim będzie to dziecię?». Bo istotnie ręka Pańska była z nim.

Oto słowo Pańskie.


KOMENTARZ

Uznać dzieła Boga

Elżbieta pytana o imię dla swego syna odpowiada, że „będzie miał na imię…”, natomiast Zachariasz mówi: „na imię mu…”. Można pomyśleć, że to niewielka różnica gramatyczna, ale w historii Zachariasza, członka rodu kapłańskiego, człowieka pobożnego i zachowującego wszystkie przykazania, wiara, że Bóg działa w historii, wysłuchuje modlitw i czyni wszystko dla dobra człowieka, musi stopniowo dojrzewać. Pisząc „na imię mu…”, Zachariasz wyznaje, że Bóg działa w historii, że przekracza ludzkie słabości i ograniczenia, że jego syn jest darem Jego dobroci. A kiedy to wyznaje, jego usta otwierają się i zaczyna wielbić Boga.

Panie, ja także chcę Cię wielbić za wszystko, co czynisz dla człowieka, za Twoje dzieła w moim życiu. Daj mi światłe oczy, abym dostrzegał Twą wierność, abym potrafił, jak Zachariasz, uznać, że wszelkie dobro pochodzi od Ciebie.

www.edycja.plRozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2025

ks. Maciej Warowny
Edycja Świętego Pawła


Zobacz także: