Czytania

Strona główna Czytania

ŚRODA II TYGODNIA ADWENTU


PIERWSZE CZYTANIE (Iz 40, 25-31)

Bóg dodaje mocy zmęczonemu

Czytanie z Księgi proroka Izajasza.

«Z kim moglibyście Mnie porównać, tak żeby Mi dorównał?» – mówi Święty. Podnieście oczy w górę i patrzcie: Kto stworzył te gwiazdy? – Ten, który w szykach prowadzi ich wojsko, wszystkie je woła po imieniu. Spod takiej potęgi i olbrzymiej siły nikt się nie wymknie.
Czemu mówisz, Jakubie, i ty, Izraelu, powtarzasz: «Zakryta jest moja droga przed Panem i prawo moje przez Boga pominięte?». Czy nie wiesz tego? Czy nie słyszałeś? Pan – to Bóg wieczny, Stwórca krańców ziemi. On się nie męczy ani nie nuży, Jego mądrość jest niezgłębiona. On daje siłę zmęczonemu i pomnaża moc bezsilnego. Chłopcy się męczą i nużą, chwieją się, słabnąc, młodzieńcy, lecz ci, co zaufali Panu, odzyskują siły, otrzymują skrzydła jak orły; biegną bez zmęczenia, bez znużenia idą.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 103, 1-2, 3-4, 8.10)

Refren: Chwal i błogosław, duszo moja, Pana.

Błogosław, duszo moja, Pana *
i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego.
Błogosław, duszo moja, Pana *
i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.

Refren: Chwal i błogosław, duszo moja, Pana.

On odpuszcza wszystkie twoje winy *
i leczy wszystkie choroby,
On twoje życie ratuje od zguby, *
obdarza cię łaską i zmiłowaniem.

Refren: Chwal i błogosław, duszo moja, Pana.

Miłosierny jest Pan i łaskawy *
nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy.
Nie postępuje z nami według naszych grzechów *
ani według win naszych nam nie odpłaca.

Refren: Chwal i błogosław, duszo moja, Pana.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Oto Pan przyjdzie, aby lud swój zbawić,
błogosławieni, którzy są gotowi wyjść Mu na spotkanie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Mt 11, 28-30)

Chrystus pokrzepia utrudzonych

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza.

Jezus przemówił tymi słowami: «Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie».

Oto słowo Pańskie.


KOMENTARZ

W Jezusie odnajdujemy wytchnienie

Jezus doskonale rozumie, że możemy być zmęczeni i utrudzeni. On nikogo nie dyskredytuje, bo wie, jak wielkie ciężary niesiemy na sobie. To, co dla jednych jest błahostką, dla innych może okazać się nie do przezwyciężenia. Zachęca, abyśmy ze swym utrudzeniem, z tym, z czym sobie nie radzimy, co nas przerasta, przychodzili do Niego. Jednak nie po to, by nas wyręczał. Proponuje, abyśmy przyjęli Jego jarzmo i uczyli się od Niego. Przyjmijmy dzisiaj słowo Jezusa nie jak rozkaz, ale jak czułe zaproszenie: Przyjdźcie do Mnie wszyscy…

Panie Jezu, przyjmując Twoją czułą łagodność i pokorną miłość, doświadczam, że nawet największe trudności i problemy stają się lżejsze. Największy smutek może zamienić się w pocieszenie, jeśli z Tobą odnajduję sens tego, co przeżywam. Amen.

www.edycja.plRozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023

ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła