SOBOTA II TYGODNIA ADWENTU
PIERWSZE CZYTANIE (Syr 48, 1-4. 9-11)
Eliasz przyjdzie powtórnie
Czytanie z Mądrości Syracha.
Powstał Eliasz, prorok jak ogień, a słowo jego płonęło jak pochodnia. On głód na nich sprowadził, a swoją gorliwością zmniejszył ich liczbę. Słowem Pańskim zamknął niebo, z niego również trzy razy sprowadził ogień.
Jakże wsławiony jesteś, Eliaszu, przez swoje cuda i któż się może pochwalić, że do ciebie jest podobny?
Ty, który zostałeś wzięty w wirze ognia, na wozie zaprzężonym w ogniste rumaki. O tobie napisano w karceniach dotyczących przyszłości że masz uśmierzyć gniew, zanim zapłonie, by zwrócić serce ojca do syna i pokolenia Jakuba odnowić.
Szczęśliwi, którzy cię widzieli, i ci, którzy w miłości posnęli, albowiem i my na pewno żyć będziemy.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 80, 2ac i 3b, 15-16, 18-19)
Refren: Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.
Usłysz, Pasterzu Izraela, *
Ty, który zasiadasz nad cherubami!
Wzbudź swą potęgę *
i przyjdź nam z pomocą.
Refren: Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.
Powróć, Boże Zastępów, *
wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl.
Chroń to, co zasadziła Twoja prawica, *
latorośl, którą umocniłeś dla siebie.
Refren: Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.
Wyciągnij rękę nad mężem Twojej prawicy, †
nad synem człowieczym, *
którego umocniłeś w swej służbie.
Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie, *
daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili.
Refren: Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Łk 3, 4c. 6)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego;
wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 17, 10-13)
Eliasz już przyszedł, a nie poznali go
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza.
Kiedy schodzili z góry, uczniowie zapytali Jezusa: «Czemu uczeni w Piśmie twierdzą, że najpierw musi przyjść Eliasz?». On odparł: «Eliasz istotnie przyjdzie i wszystko naprawi. Lecz powiadam wam: Eliasz już przyszedł, a nie poznali go i postąpili z nim tak, jak chcieli. Tak i Syn Człowieczy ma od nich cierpieć». Wtedy uczniowie zrozumieli, że mówił im o Janie Chrzcicielu.
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Syr 48, 1-4. 9-11)
Eliasz przyjdzie powtórnie
Czytanie z Mądrości Syracha.
Powstał Eliasz, prorok jak ogień, a słowo jego płonęło jak pochodnia. On głód na nich sprowadził, a swoją gorliwością zmniejszył ich liczbę. Słowem Pańskim zamknął niebo, z niego również trzy razy sprowadził ogień.
Jakże wsławiony jesteś, Eliaszu, przez swoje cuda i któż się może pochwalić, że do ciebie jest podobny?
Ty, który zostałeś wzięty w wirze ognia, na wozie zaprzężonym w ogniste rumaki. O tobie napisano w karceniach dotyczących przyszłości że masz uśmierzyć gniew, zanim zapłonie, by zwrócić serce ojca do syna i pokolenia Jakuba odnowić.
Szczęśliwi, którzy cię widzieli, i ci, którzy w miłości posnęli, albowiem i my na pewno żyć będziemy.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 80, 2ac i 3b, 15-16, 18-19)
Refren: Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.
Usłysz, Pasterzu Izraela, *
Ty, który zasiadasz nad cherubami!
Wzbudź swą potęgę *
i przyjdź nam z pomocą.
Refren: Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.
Powróć, Boże Zastępów, *
wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl.
Chroń to, co zasadziła Twoja prawica, *
latorośl, którą umocniłeś dla siebie.
Refren: Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.
Wyciągnij rękę nad mężem Twojej prawicy, †
nad synem człowieczym, *
którego umocniłeś w swej służbie.
Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie, *
daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili.
Refren: Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Łk 3, 4c. 6)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego;
wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 17, 10-13)
Eliasz już przyszedł, a nie poznali go
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza.
Kiedy schodzili z góry, uczniowie zapytali Jezusa: «Czemu uczeni w Piśmie twierdzą, że najpierw musi przyjść Eliasz?». On odparł: «Eliasz istotnie przyjdzie i wszystko naprawi. Lecz powiadam wam: Eliasz już przyszedł, a nie poznali go i postąpili z nim tak, jak chcieli. Tak i Syn Człowieczy ma od nich cierpieć». Wtedy uczniowie zrozumieli, że mówił im o Janie Chrzcicielu.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Prekursor znad Jordanu
Jan Chrzciciel zwiastował przyjście Jezusa Chrystusa. Tę misję można streścić jego własnymi słowami: „Nawróćcie się, bo nadchodzi już królestwo niebieskie” (Mt 3, 2). Jednak nie tylko słowami, ale całym swoim życiem obwieszczał wspaniałą wiadomość o odpuszczeniu grzechów i bliskości zbawienia. Cechowała go wielka pokora i bezkompromisowość. Nie unikał mocnych słów, gdy wymagała tego sytuacja. Nie miał względu na osoby, gdy chodziło o przykazania Boże i moralność. Zanim jednak zaczął zachęcać innych do tego, aby go naśladowali, sam zadbał o własne przygotowanie. Przebywał na pustyni, gdzie mógł znaleźć Boga na modlitwie. Nie zależało mu na pięknym wyglądzie i wygodach. Był uważany za dziwaka, outsidera. A jednak przyciągał tłumy. Świętość zawsze inspiruje, pociąga do pójścia jej śladem. Również i my mamy głosić światu królestwo niebieskie. Mamy głosić światu Jezusa Chrystusa. Jakże wspaniała to misja dać światu świadomość, pewność zbawienia. Spełnieniem sensu życia wielkiego prekursora znad Jordanu było spotkanie z Mistrzem. Kiedy ujrzał Go, zawołał: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. On jest Tym, o którym powiedziałem” (J 1, 29).
Panie Jezu, także dla mnie spotkanie z Tobą jest możliwe. Powtarzam za Janem Chrzcicielem: „Oto Baranek Boży”. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023
ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła
Prekursor znad Jordanu
Jan Chrzciciel zwiastował przyjście Jezusa Chrystusa. Tę misję można streścić jego własnymi słowami: „Nawróćcie się, bo nadchodzi już królestwo niebieskie” (Mt 3, 2). Jednak nie tylko słowami, ale całym swoim życiem obwieszczał wspaniałą wiadomość o odpuszczeniu grzechów i bliskości zbawienia. Cechowała go wielka pokora i bezkompromisowość. Nie unikał mocnych słów, gdy wymagała tego sytuacja. Nie miał względu na osoby, gdy chodziło o przykazania Boże i moralność. Zanim jednak zaczął zachęcać innych do tego, aby go naśladowali, sam zadbał o własne przygotowanie. Przebywał na pustyni, gdzie mógł znaleźć Boga na modlitwie. Nie zależało mu na pięknym wyglądzie i wygodach. Był uważany za dziwaka, outsidera. A jednak przyciągał tłumy. Świętość zawsze inspiruje, pociąga do pójścia jej śladem. Również i my mamy głosić światu królestwo niebieskie. Mamy głosić światu Jezusa Chrystusa. Jakże wspaniała to misja dać światu świadomość, pewność zbawienia. Spełnieniem sensu życia wielkiego prekursora znad Jordanu było spotkanie z Mistrzem. Kiedy ujrzał Go, zawołał: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. On jest Tym, o którym powiedziałem” (J 1, 29).
Panie Jezu, także dla mnie spotkanie z Tobą jest możliwe. Powtarzam za Janem Chrzcicielem: „Oto Baranek Boży”. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła
