PIERWSZE CZYTANIE (1 Sm 1, 24-28)

Anna dziękuje za narodzenie się Samuela

Czytanie z Pierwszej Księgi Samuela.

Gdy Anna odstawiła Samuela od piersi, wzięła go z sobą w drogę, zabierając również trzyletniego cielca, jedną efę mąki i bukłak wina. Przyprowadziła go do domu Pana, do Szilo. Chłopiec był jeszcze mały.
Zabili cielca i poprowadzili chłopca przed Helego. Powiedziała ona wówczas: «Pozwól, panie mój! Na twoje życie! To ja jestem ową kobietą, która stała tu przed tobą i modliła się do Pana. O tego chłopca się modliłam, i spełnił Pan prośbę, którą do Niego zanosiłam. Oto ja oddaję go Panu. Po wszystkie dni, jak długo będzie żył, zostaje oddany Panu». I oddali tam pokłon Panu.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (1 Sm 2, 1-8)

Refren: Całym swym sercem raduję się w Panu.

Moje serce raduje się w Panu, *
dzięki Niemu moc moja wzrasta.
Szeroko otwarłam usta przeciw moim wrogom, *
bo cieszyć się mogę Twoją pomocą.

Refren: Całym swym sercem raduję się w Panu.

Łuk potężnych się łamie, *
a mocą przepasują się słabi.
Syci za chleb się najmują, głodni zaś odpoczywają, *
niepłodna rodzi siedmioro, a matka wielu dzieci usycha.

Refren: Całym swym sercem raduję się w Panu.

Pan daje śmierć i życie, *
wtrąca do Otchłani i z niej wyprowadza.
Pan czyni ubogim lub bogatym, *
poniża i wywyższa.

Refren: Całym swym sercem raduję się w Panu.

Biedaka z prochu podnosi, *
z błota dźwiga nędzarza,
by go wśród książąt posadzić *
i dać mu tron chwały.

Refren: Całym swym sercem raduję się w Panu.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Królu narodów, Kamieniu węgielny Kościoła,
przyjdź i zbaw człowieka, którego z mułu utworzyłeś.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 1, 46-56)

Maryja dziękuje za wcielenie Syna Bożego

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza.

W owym czasie Maryja rzekła:
«Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim. Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy. Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, a Jego imię jest święte.
Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie nad tymi, którzy się Go boją. Okazał moc swego ramienia, rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił. Ujął się za swoim sługą, Izraelem, pomny na swe miłosierdzie. Jak obiecał naszym ojcom, Abrahamowi i jego potomstwu na wieki».
Maryja pozostała u Elżbiety około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

Fakty historyczne czy uczucia?

Czym jest wiara? Racjonalnym przylgnięciem do niezaprzeczalnych prawd? A może uczuciem, które koncentruje się na dobrym samopoczuciu, radosnym nastroju, optymistycznym patrzeniu na świat i bliźnich? Wydaje się, że w naszych czasach wiara podlega takiej samej dewaloryzacji jak miłość sprowadzana do poczucia zadowolenia z siebie, doświadczanych przyjemności i pociągających relacji. Dla Matki Jezusa wiara jest przede wszystkim posłuszeństwem Temu, który kocha, pragnie dobra dla człowieka, jest obecny w każdym momencie historii, a Jego moc i opatrzność ukazują się w wydarzeniach, w konkretnych faktach naszego życia.

Ojcze, daj mi wiarę pewną, mocną, żywą. Abym nie wątpił, że jesteś obecny nawet w trudnych momentach historii. Abym Cię słuchał nawet wówczas, kiedy Twoja wola wydaje mi się ponad moje siły. Aby Twoja miłość była moją życiową siłą.

Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2025

ks. Maciej Warowny
Edycja Świętego Pawła

Zobacz także: