PIĄTEK XXVI TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II
PIERWSZE CZYTANIE (Hi 38, 1. 12-21; 40, 3-5)
Bóg przypomina Hiobowi, jak ograniczona jest jego wiedza
Czytanie z Księgi Hioba
Z wichru Pan zwrócił się do Hioba i rzekł: «Czy w życiu rozkazałeś rankowi, wyznaczyłeś miejsce jutrzence, by objęła krańce ziemi, aby z niej usunięci zostali bezbożni? Zmienia się jak glina pod pieczęcią, barwi się jak suknia. Bezbożnym odjęte ich światło i strzaskane ramię wyniosłe.
Czy dotarłeś do źródeł morza? Czy doszedłeś do dna Otchłani? Czy wskazano ci bramy śmierci? Widziałeś drzwi do ciemności? Czy zgłębiłeś przestrzeń ziemi? Powiedz, czy znasz to wszystko?
Którędy droga do mieszkania światła? A gdzie siedziba mroku, abyś go zawiódł do jego granicy i rozpoznał ścieżki do jego domu? Jeśli to wiesz, to się wtedy zrodziłeś, a liczba twych dni jest ogromna».
A Hiob odpowiedział Panu: «Jestem mały, cóż Ci odpowiem! Rękę położę na ustach. Raz przemówiłem i nie odpowiem, i drugi raz, a niczego nie dodam».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 139 (138), 1b-3. 7-8. 9-10. 13-14b)
Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.
Przenikasz i znasz mnie, Panie, *
Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.
Z daleka spostrzegasz moje myśli, †
przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, *
i znasz wszystkie moje drogi.
Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.
Gdzie ucieknę przed duchem Twoim? *
Gdzie oddalę się od Twego oblicza?
Jeśli wstąpię do nieba, Ty tam jesteś, *
jesteś przy mnie, gdy położę się w Otchłani.
Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.
Gdybym wziął skrzydła jutrzenki, *
gdybym zamieszkał na krańcach morza,
tam również będzie mnie wiodła Twa ręka *
i podtrzyma mnie Twoja prawica.
Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.
Ty bowiem stworzyłeś moje wnętrze *
i utkałeś mnie w łonie mej matki.
Sławię Cię, że mnie tak cudownie stworzyłeś, *
godne podziwu są Twoje dzieła.
Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Ps 95 (94), 8a. 7d)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,
lecz słuchajcie głosu Pańskiego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 10, 13-16)
Kto gardzi Chrystusem, gardzi Tym, który Go posłał
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus powiedział:
«Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno by się nawróciły, siedząc w worze i popiele. Toteż Tyrowi i Sydonowi lżej będzie na sądzie niżeli wam.
A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz!
Kto was słucha, Mnie słucha, a kto wami gardzi, Mną gardzi; lecz kto Mną gardzi, gardzi Tym, który mnie posłał».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Hi 38, 1. 12-21; 40, 3-5)
Bóg przypomina Hiobowi, jak ograniczona jest jego wiedza
Czytanie z Księgi Hioba
Z wichru Pan zwrócił się do Hioba i rzekł: «Czy w życiu rozkazałeś rankowi, wyznaczyłeś miejsce jutrzence, by objęła krańce ziemi, aby z niej usunięci zostali bezbożni? Zmienia się jak glina pod pieczęcią, barwi się jak suknia. Bezbożnym odjęte ich światło i strzaskane ramię wyniosłe.
Czy dotarłeś do źródeł morza? Czy doszedłeś do dna Otchłani? Czy wskazano ci bramy śmierci? Widziałeś drzwi do ciemności? Czy zgłębiłeś przestrzeń ziemi? Powiedz, czy znasz to wszystko?
Którędy droga do mieszkania światła? A gdzie siedziba mroku, abyś go zawiódł do jego granicy i rozpoznał ścieżki do jego domu? Jeśli to wiesz, to się wtedy zrodziłeś, a liczba twych dni jest ogromna».
A Hiob odpowiedział Panu: «Jestem mały, cóż Ci odpowiem! Rękę położę na ustach. Raz przemówiłem i nie odpowiem, i drugi raz, a niczego nie dodam».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 139 (138), 1b-3. 7-8. 9-10. 13-14b)
Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.
Przenikasz i znasz mnie, Panie, *
Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.
Z daleka spostrzegasz moje myśli, †
przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, *
i znasz wszystkie moje drogi.
Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.
Gdzie ucieknę przed duchem Twoim? *
Gdzie oddalę się od Twego oblicza?
Jeśli wstąpię do nieba, Ty tam jesteś, *
jesteś przy mnie, gdy położę się w Otchłani.
Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.
Gdybym wziął skrzydła jutrzenki, *
gdybym zamieszkał na krańcach morza,
tam również będzie mnie wiodła Twa ręka *
i podtrzyma mnie Twoja prawica.
Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.
Ty bowiem stworzyłeś moje wnętrze *
i utkałeś mnie w łonie mej matki.
Sławię Cię, że mnie tak cudownie stworzyłeś, *
godne podziwu są Twoje dzieła.
Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Ps 95 (94), 8a. 7d)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,
lecz słuchajcie głosu Pańskiego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 10, 13-16)
Kto gardzi Chrystusem, gardzi Tym, który Go posłał
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus powiedział:
«Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno by się nawróciły, siedząc w worze i popiele. Toteż Tyrowi i Sydonowi lżej będzie na sądzie niżeli wam.
A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz!
Kto was słucha, Mnie słucha, a kto wami gardzi, Mną gardzi; lecz kto Mną gardzi, gardzi Tym, który mnie posłał».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Pora, aby się nawrócić
Kilkakrotnie powtórzone w dzisiejszej Ewangelii słowo „biada” można odnieść również do naszych polskich miast: „Biada tobie, Warszawo!”, „Biada tobie, Krakowie!”. Jezus przypomina nam bowiem o wartości słuchania, słuchania słowa Bożego. Bez tego mądrego odruchu, jakim jest powracanie do Jego Ewangelii, potępiamy samych siebie, skazujemy się na życie bez Boga, ogołacamy się z Tego, co naprawdę wartościowe. Biada nam, jeżeli nie będziemy słuchać. Pojawia się więc konkretne przesłanie: Bóg daje zawsze ostatnią szansę przez słowo prorocze lub konkretny, wyraźny znak. Niesforne miasta nie chciały przyjąć postawy pokutnej i nie zwróciły się ku Miłości Boga. Niestety, nasz spokój zaburzy fakt, że wprawdzie Chrystus odnosi się do miast, ale uświadamia każdemu z nas, indywidualnie i osobiście, że najwyższa pora, aby się nawrócić!
Panie Jezu Chryste, proszę Cię o ducha czytania Ewangelii, abym nigdy nie zrezygnował z pełnego miłości powracania do Ciebie. Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2022
o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła
Pora, aby się nawrócić
Kilkakrotnie powtórzone w dzisiejszej Ewangelii słowo „biada” można odnieść również do naszych polskich miast: „Biada tobie, Warszawo!”, „Biada tobie, Krakowie!”. Jezus przypomina nam bowiem o wartości słuchania, słuchania słowa Bożego. Bez tego mądrego odruchu, jakim jest powracanie do Jego Ewangelii, potępiamy samych siebie, skazujemy się na życie bez Boga, ogołacamy się z Tego, co naprawdę wartościowe. Biada nam, jeżeli nie będziemy słuchać. Pojawia się więc konkretne przesłanie: Bóg daje zawsze ostatnią szansę przez słowo prorocze lub konkretny, wyraźny znak. Niesforne miasta nie chciały przyjąć postawy pokutnej i nie zwróciły się ku Miłości Boga. Niestety, nasz spokój zaburzy fakt, że wprawdzie Chrystus odnosi się do miast, ale uświadamia każdemu z nas, indywidualnie i osobiście, że najwyższa pora, aby się nawrócić!
Panie Jezu Chryste, proszę Cię o ducha czytania Ewangelii, abym nigdy nie zrezygnował z pełnego miłości powracania do Ciebie. Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2022o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła