Czytania

Strona główna Czytania

ŚWIĘTEGO JANA, APOSTOŁA I EWANGELISTY - ŚWIĘTO


PIERWSZE CZYTANIE (1 J 1, 1-4)

Oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i usłyszeli

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła.

Umiłowani:
To wam oznajmiamy, co było od początku, co usłyszeliśmy o Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce – bo życie objawiło się: my je widzieliśmy, o nim zaświadczamy i oznajmiamy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione – co ujrzeliśmy i usłyszeliśmy oznajmiamy także wam, abyście i wy mieli współuczestnictwo z nami. A mieć z nami współuczestnictwo znaczy: mieć je z Ojcem i z Jego Synem, Jezusem Chrystusem. Piszemy to w tym celu, aby nasza radość była pełna.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 97, 1-2. 5-6. 11-12)

Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.

Pan króluje, wesel się, ziemio, *
radujcie się, liczne wyspy!
Obłok i ciemność wokół Niego, *
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.

Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.

Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana, *
przed obliczem Władcy całej ziemi.
Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa, *
a wszystkie ludy widzą Jego chwałę.

Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.

Światło wschodzi dla sprawiedliwego *
i radość dla ludzi prawego serca.
Weselcie się w Panu, sprawiedliwi, *
i sławcie Jego święte imię.

Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ciebie, Boże, chwalimy, Ciebie, Panie, wysławiamy,
Ciebie wychwala przesławny chór Apostołów.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (J 20, 2-8)

Jan ujrzał i uwierzył

Słowa Ewangelii według Świętego Jana.

Pierwszego dnia po szabacie Maria Magdalena pobiegła i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».
Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu.
Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył.

Oto słowo Pańskie.


KOMENTARZ

Zwierzchnik Kościoła

Oprócz Marii Magdaleny, która pojawia się tylko na początku dzisiejszej Ewangelii, występują w niej jeszcze dwie postacie: Szymon Piotr oraz inny uczeń, którego Jezus kochał. Wyjątkowość tego ucznia polega także na tym, że to jego opiece Jezus powierza swoją Matkę. To ten, który rozpoznał Jezusa nad Jeziorem Galilejskim i o którym mówiono, że nie umrze. Wreszcie ten, na którego słowie opiera się Ewangelia. Umiłowany uczeń przybył pierwszy do grobu, ale nie wszedł do środka – mógł to uczynić dopiero wtedy, gdy wszedł tam Piotr. Tylko Piotr ma prawo wejść do grobu Jezusa jako pierwszy, bez względu na to, że umiłowany uczeń go wyprzedził. Wyprzedził w pobożności? W doświadczeniach mistycznych? W darach duchowych? Fakt, że przybył jako pierwszy do grobu Jezusa, nie stawia go w sytuacji wyższości względem Piotra. Piotr pełni w tej wspólnocie rolę przywódcy. Dopiero wtedy, gdy on wejdzie do grobu, uczeń będzie mógł zobaczyć i uwierzyć.

Panie Jezu Chryste, Ty wiesz, jak bardzo pragnę zobaczyć Twoje zmartwychwstałe oblicze. Dziękuję Ci za Kościół, który je nieustannie ukazuje. Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

www.edycja.plRozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2022

o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła