9 STYCZNIA
PIERWSZE CZYTANIE (1 J 4, 11-18)
Jeżeli miłujemy się wzajemnie, Bóg trwa w nas
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła.
Umiłowani, jeśli Bóg tak nas umiłował, to i my winniśmy się wzajemnie miłować. Nikt nigdy Boga nie oglądał. Jeżeli miłujemy się wzajemnie, Bóg trwa w nas i miłość ku Niemu jest w nas doskonała. Poznajemy, że my trwamy w Nim, a On w nas, bo udzielił nam ze swego Ducha.
My także widzieliśmy i świadczymy, że Ojciec zesłał Syna jako Zbawiciela świata. Jeśli ktoś wyznaje, że Jezus jest Synem Bożym, to Bóg trwa w nim, a on w Bogu. My poznaliśmy i uwierzyliśmy miłości, jaką Bóg ma ku nam. Bóg jest miłością: kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim.
Przez to miłość osiąga w nas kres doskonałości, iż będziemy mieli pełną ufność w dzień sądu, ponieważ tak, jak On jest w niebie, i my jesteśmy na tym świecie. W miłości nie ma lęku, lecz doskonała miłość usuwa lęk, ponieważ lęk kojarzy się z karą. Ten zaś, kto się lęka, nie wydoskonalił się w miłości.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 72, 1b-2. 10-11. 12-13)
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Boże, przekaż Twój sąd królowi, *
a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.
Aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie *
i ubogimi według prawa.
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Królowie Tarszisz i wysp przyniosą dary, *
królowie Szeby i Saby złożą daninę.
I oddadzą mu pokłan wszyscy królowie, *
wszystkie narody będą mu służyły.
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Wyzwoli bowiem biedaka, który Go wzywa, *
i ubogiego, który nie ma opieki.
Zmiłuje się nad biednym i ubogim, *
nędzarza ocali od śmierci.
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 1 Tm 3, 16)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Chrystus został ogłoszony narodom,
znalazł wiarę w świecie, Jemu chwała na wieki.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 6, 45-52)
Jezus chodzi po wodzie
Słowa Ewangelii według Świętego Marka.
Kiedy Jezus nasycił pięć tysięcy mężczyzn, zaraz przynaglił swych uczniów, żeby wsiedli do łodzi i wyprzedzili Go na drugi brzeg, do Betsaidy, zanim sam odprawi tłum. Rozstawszy się więc z nimi, odszedł na górę, aby się modlić.
Wieczór zapadł, łódź była na środku jeziora, a On sam jeden na lądzie. Widząc, jak się trudzili przy wiosłowaniu, bo wiatr był im przeciwny, około czwartej straży nocnej przyszedł do nich, krocząc po jeziorze, i chciał ich minąć.
Oni zaś, gdy Go ujrzeli kroczącego po jeziorze, myśleli, że to zjawa, i zaczęli krzyczeć. Widzieli Go bowiem wszyscy i zatrwożyli się. Lecz On zaraz przemówił do nich: «Odwagi, to Ja jestem, nie bójcie się!». I wszedł do nich do łodzi, a wiatr się uciszył. Wtedy oni tym bardziej zdumieli się w duszy, nie zrozumieli bowiem zajścia z chlebami, gdyż umysł ich był otępiały.
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (1 J 4, 11-18)
Jeżeli miłujemy się wzajemnie, Bóg trwa w nas
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła.
Umiłowani, jeśli Bóg tak nas umiłował, to i my winniśmy się wzajemnie miłować. Nikt nigdy Boga nie oglądał. Jeżeli miłujemy się wzajemnie, Bóg trwa w nas i miłość ku Niemu jest w nas doskonała. Poznajemy, że my trwamy w Nim, a On w nas, bo udzielił nam ze swego Ducha.
My także widzieliśmy i świadczymy, że Ojciec zesłał Syna jako Zbawiciela świata. Jeśli ktoś wyznaje, że Jezus jest Synem Bożym, to Bóg trwa w nim, a on w Bogu. My poznaliśmy i uwierzyliśmy miłości, jaką Bóg ma ku nam. Bóg jest miłością: kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim.
Przez to miłość osiąga w nas kres doskonałości, iż będziemy mieli pełną ufność w dzień sądu, ponieważ tak, jak On jest w niebie, i my jesteśmy na tym świecie. W miłości nie ma lęku, lecz doskonała miłość usuwa lęk, ponieważ lęk kojarzy się z karą. Ten zaś, kto się lęka, nie wydoskonalił się w miłości.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 72, 1b-2. 10-11. 12-13)
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Boże, przekaż Twój sąd królowi, *
a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.
Aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie *
i ubogimi według prawa.
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Królowie Tarszisz i wysp przyniosą dary, *
królowie Szeby i Saby złożą daninę.
I oddadzą mu pokłan wszyscy królowie, *
wszystkie narody będą mu służyły.
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Wyzwoli bowiem biedaka, który Go wzywa, *
i ubogiego, który nie ma opieki.
Zmiłuje się nad biednym i ubogim, *
nędzarza ocali od śmierci.
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 1 Tm 3, 16)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Chrystus został ogłoszony narodom,
znalazł wiarę w świecie, Jemu chwała na wieki.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 6, 45-52)
Jezus chodzi po wodzie
Słowa Ewangelii według Świętego Marka.
Kiedy Jezus nasycił pięć tysięcy mężczyzn, zaraz przynaglił swych uczniów, żeby wsiedli do łodzi i wyprzedzili Go na drugi brzeg, do Betsaidy, zanim sam odprawi tłum. Rozstawszy się więc z nimi, odszedł na górę, aby się modlić.
Wieczór zapadł, łódź była na środku jeziora, a On sam jeden na lądzie. Widząc, jak się trudzili przy wiosłowaniu, bo wiatr był im przeciwny, około czwartej straży nocnej przyszedł do nich, krocząc po jeziorze, i chciał ich minąć.
Oni zaś, gdy Go ujrzeli kroczącego po jeziorze, myśleli, że to zjawa, i zaczęli krzyczeć. Widzieli Go bowiem wszyscy i zatrwożyli się. Lecz On zaraz przemówił do nich: «Odwagi, to Ja jestem, nie bójcie się!». I wszedł do nich do łodzi, a wiatr się uciszył. Wtedy oni tym bardziej zdumieli się w duszy, nie zrozumieli bowiem zajścia z chlebami, gdyż umysł ich był otępiały.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Obecny w naszych trudach
Jezus dobrze wie, co robi. Najpierw studzi przesadny entuzjazm uczniów, odsyłając ich na drugi brzeg. Potem ucisza entuzjazm tłumów, które po cudownym rozmnożeniu chleba chciały Go obwołać królem. Jezus trwa na modlitwie, zawierzając Ojcu tych, których spotkał, do których mówił, aby pojęli i przyjęli Boży zamysł. On widzi także trud swoich uczniów i pozwala przez jakiś czas im go doświadczyć. Jezus bowiem nie zabiera nam trudów życia, lecz pokazuje, jak apostołom, że właśnie w tych trudach jest z nami. On w tych trudach i przeciwnościach przychodzi do nas z pocieszeniem i umocnieniem: „Uspokójcie się! Ja jestem. Nie bójcie się!” (Mk 6, 50). Jezus pomaga nam przeżywać realnie nasze życie: nie popadać w niepotrzebną egzaltację ani nie poddawać się zniechęceniu w trudach.
Jezu, nawet jeśli tak często nie rozumiem Twojego działania w moim życiu, pragnę go doświadczać, przejąć się nim i je przyjmować.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2020
s. Anna Maria Pudełko
Edycja Świętego Pawła
Obecny w naszych trudach
Jezus dobrze wie, co robi. Najpierw studzi przesadny entuzjazm uczniów, odsyłając ich na drugi brzeg. Potem ucisza entuzjazm tłumów, które po cudownym rozmnożeniu chleba chciały Go obwołać królem. Jezus trwa na modlitwie, zawierzając Ojcu tych, których spotkał, do których mówił, aby pojęli i przyjęli Boży zamysł. On widzi także trud swoich uczniów i pozwala przez jakiś czas im go doświadczyć. Jezus bowiem nie zabiera nam trudów życia, lecz pokazuje, jak apostołom, że właśnie w tych trudach jest z nami. On w tych trudach i przeciwnościach przychodzi do nas z pocieszeniem i umocnieniem: „Uspokójcie się! Ja jestem. Nie bójcie się!” (Mk 6, 50). Jezus pomaga nam przeżywać realnie nasze życie: nie popadać w niepotrzebną egzaltację ani nie poddawać się zniechęceniu w trudach.
Jezu, nawet jeśli tak często nie rozumiem Twojego działania w moim życiu, pragnę go doświadczać, przejąć się nim i je przyjmować.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2020s. Anna Maria Pudełko
Edycja Świętego Pawła