PONIEDZIAŁEK XXVIII TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II
PIERWSZE CZYTANIE (Ga 4, 22-24. 26-27. 31 – 5, 1)
Nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, ale wolnej
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Galatów
Bracia:
Napisane jest, że Abraham miał dwóch synów, jednego z niewolnicy, a drugiego z wolnej. Lecz ten z niewolnicy urodził się tylko według ciała, ten zaś z wolnej – na skutek obietnicy.
Wydarzenia te mają jeszcze sens alegoryczny: niewiasty te wyobrażają dwa przymierza; jedno, zawarte pod górą Synaj, rodzi ku niewoli, a wyobraża je Hagar. Natomiast górne Jeruzalem cieszy się wolnością i ono jest naszą matką. Wszak napisane jest: «Wesel się, niepłodna, która nie rodziłaś, wykrzykuj z radości, która nie znałaś bólów rodzenia, bo więcej dzieci ma samotna niż ta, która żyje z mężem».
Tak to, bracia, nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, ale wolnej. Ku wolności wyswobodził nas Chrystus. A zatem trwajcie w niej i nie poddawajcie się na nowo pod jarzmo niewoli!
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 113 (112), 1b-2. 3-4. 5a i 6-7)
Refren: Niech imię Pana będzie pochwalone.
Albo: Alleluja.
Chwalcie, słudzy Pańscy, *
chwalcie imię Pana.
Niech imię Pana będzie błogosławione *
teraz i na wieki.
Refren: Niech imię Pana będzie pochwalone.
Od wschodu aż do zachodu słońca *
niech będzie pochwalone imię Pana.
Pan jest wywyższony ponad wszystkie ludy, *
ponad niebiosa sięga Jego chwała.
Refren: Niech imię Pana będzie pochwalone.
Kto jest jak nasz Pan Bóg, *
co w dół spogląda na niebo i na ziemię?
Podnosi z prochu nędzarza *
i dźwiga z gnoju ubogiego.
Refren: Niech imię Pana będzie pochwalone.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Ps 95 (94), 8a. 7d)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,
lecz słuchajcie głosu Pańskiego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 11, 29-32)
Znak proroka Jonasza: śmierć i zmartwychwstanie
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić: «To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz stał się znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia.
Królowa z południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona z krańców ziemi przybyła słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon.
Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Ga 4, 22-24. 26-27. 31 – 5, 1)
Nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, ale wolnej
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Galatów
Bracia:
Napisane jest, że Abraham miał dwóch synów, jednego z niewolnicy, a drugiego z wolnej. Lecz ten z niewolnicy urodził się tylko według ciała, ten zaś z wolnej – na skutek obietnicy.
Wydarzenia te mają jeszcze sens alegoryczny: niewiasty te wyobrażają dwa przymierza; jedno, zawarte pod górą Synaj, rodzi ku niewoli, a wyobraża je Hagar. Natomiast górne Jeruzalem cieszy się wolnością i ono jest naszą matką. Wszak napisane jest: «Wesel się, niepłodna, która nie rodziłaś, wykrzykuj z radości, która nie znałaś bólów rodzenia, bo więcej dzieci ma samotna niż ta, która żyje z mężem».
Tak to, bracia, nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, ale wolnej. Ku wolności wyswobodził nas Chrystus. A zatem trwajcie w niej i nie poddawajcie się na nowo pod jarzmo niewoli!
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 113 (112), 1b-2. 3-4. 5a i 6-7)
Refren: Niech imię Pana będzie pochwalone.
Albo: Alleluja.
Chwalcie, słudzy Pańscy, *
chwalcie imię Pana.
Niech imię Pana będzie błogosławione *
teraz i na wieki.
Refren: Niech imię Pana będzie pochwalone.
Od wschodu aż do zachodu słońca *
niech będzie pochwalone imię Pana.
Pan jest wywyższony ponad wszystkie ludy, *
ponad niebiosa sięga Jego chwała.
Refren: Niech imię Pana będzie pochwalone.
Kto jest jak nasz Pan Bóg, *
co w dół spogląda na niebo i na ziemię?
Podnosi z prochu nędzarza *
i dźwiga z gnoju ubogiego.
Refren: Niech imię Pana będzie pochwalone.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Ps 95 (94), 8a. 7d)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,
lecz słuchajcie głosu Pańskiego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 11, 29-32)
Znak proroka Jonasza: śmierć i zmartwychwstanie
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić: «To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz stał się znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia.
Królowa z południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona z krańców ziemi przybyła słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon.
Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Znak Jonasza
Nauczanie Jonasza miało wielką nawracającą moc, bo wygłoszone zostało przez kogoś, kto poznał dno swojego człowieczeństwa, gorycz największego upadku. Poznał smak śmierci, odrzucenia, złego losu, przekleństwa, totalnego upadku. Człowiek ten mógł wołać o nawrócenie, bo sam – w otchłani swojego życiowego dna – przeżył nawrócenie, to znaczy: całkowitą utratę siebie. To samo dokonało się w Jezusie Chrystusie, który jako pierwszy – przed każdym z nas – dotknął dna swojego grobu, zstąpił do otchłani, przeszedł więc przed nami drogę każdego ludzkiego życia, wypełnił sobą każdy ludzki życiorys. I dlatego z taką siłą przekonywania woła dzisiaj do nas: „Nawróćcie się!”. Oto właśnie znak Jonasza.
Panie Jezu Chryste, Ty wiesz, w którym punkcie swojego zstępowania na dno jestem. Trzymaj mnie w swoich dłoniach, abym odwrócił się od tego, co ciągnie mnie w dół, i pobiegł w Twoim kierunku. Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2022
o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła
Znak Jonasza
Nauczanie Jonasza miało wielką nawracającą moc, bo wygłoszone zostało przez kogoś, kto poznał dno swojego człowieczeństwa, gorycz największego upadku. Poznał smak śmierci, odrzucenia, złego losu, przekleństwa, totalnego upadku. Człowiek ten mógł wołać o nawrócenie, bo sam – w otchłani swojego życiowego dna – przeżył nawrócenie, to znaczy: całkowitą utratę siebie. To samo dokonało się w Jezusie Chrystusie, który jako pierwszy – przed każdym z nas – dotknął dna swojego grobu, zstąpił do otchłani, przeszedł więc przed nami drogę każdego ludzkiego życia, wypełnił sobą każdy ludzki życiorys. I dlatego z taką siłą przekonywania woła dzisiaj do nas: „Nawróćcie się!”. Oto właśnie znak Jonasza.
Panie Jezu Chryste, Ty wiesz, w którym punkcie swojego zstępowania na dno jestem. Trzymaj mnie w swoich dłoniach, abym odwrócił się od tego, co ciągnie mnie w dół, i pobiegł w Twoim kierunku. Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2022o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła