WTOREK XII TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II
PIERWSZE CZYTANIE (2 Krl 19, 9b-11. 14-21. 31-35a. 36)
Bóg broni Jerozolimy przed Sennacherybem
Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej
Sennacheryb, król asyryjski, wyprawił posłów do Ezechiasza, polecając: «Tak powiecie Ezechiaszowi, królowi judzkiemu: Niech twój Bóg, w którym pokładasz nadzieję, nie zwodzi cię zapewnieniem: Nie będzie wydana Jerozolima w ręce króla asyryjskiego! Oto ty słyszałeś, co zrobili królowie asyryjscy wszystkim krajom, przeznaczając je na zagładę, a ty miałbyś ocaleć?»
Ezechiasz wziął list z rąk posłów i przeczytał go, następnie poszedł do świątyni Pańskiej i rozwinął go przed Panem. I zanosił Ezechiasz modły przed obliczem Pańskim, mówiąc: «Panie, Boże Izraela! Który zasiadasz na cherubach, Ty sam jeden jesteś Bogiem wszystkich królestw świata. Ty uczyniłeś niebo i ziemię. Nakłoń, Panie, Twego ucha i usłysz! Otwórz, Panie, Twoje oczy i popatrz! Posłuchaj słów Sennacheryba, które przesłał, by znieważać Boga żywego. To prawda, o Panie, że królowie asyryjscy wyniszczyli narody i ich kraje. W ogień wrzucili ich bogów, bo ci nie byli bogami, lecz tylko dziełem rąk ludzkich – z drzewa i z kamienia – więc ich zniszczyli. Teraz więc, Panie, Boże nasz, wybaw nas z jego ręki! I niech wiedzą wszystkie królestwa ziemi, że Ty, Panie, sam jesteś Bogiem».
Wówczas Izajasz, syn Amosa, posłał Ezechiaszowi oświadczenie: «Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Wysłuchałem tego, o co się modliłeś do Mnie w sprawie Sennacheryba, króla Asyrii. Oto wyrocznia, jaką wydał Pan co do niego: Gardzi tobą, szydzi z ciebie Dziewica, Córa Syjonu. Za tobą potrząsa głową Córa Jeruzalem. Albowiem z Jeruzalem wyjdzie Reszta, a z góry Syjon garstka ocalałych. Zazdrosna miłość Pana Zastępów tego dokona!
Dlatego tak mówi Pan o królu asyryjskim: Nie wejdzie on do tego miasta ani nie wypuści tam strzały, nie nastawi przeciw niemu tarczy ani nie usypie przeciwko niemu wału. Drogą, tą samą, którą przybył, powróci, a do miasta tego nie wejdzie – mówi Pan. Otoczę opieką to miasto i ocalę je przez wzgląd na Mnie i na sługę mego, Dawida».
Tejże nocy wyszedł anioł Pański i wybił w obozie Asyryjczyków sto osiemdziesiąt pięć tysięcy ludzi. Sennacheryb, król asyryjski, zwinął więc obóz, wyruszył z powrotem i pozostał w Niniwie.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 48 (47), 2-3b. 3c-4. 10-11)
Refren: Bóg swoje miasto umacnia na wieki.
Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały *
w mieście Boga naszego.
Święta Jego góra, wspaniałe wzniesienie, *
radością jest całej ziemi.
Refren: Bóg swoje miasto umacnia na wieki.
Góra Syjon, kres północy, *
jest miastem wielkiego Króla.
Bóg w zamkach swoich *
okazał się obroną.
Refren: Bóg swoje miasto umacnia na wieki.
Rozważamy, Boże, łaskawość Twoją *
we wnętrzu Twojej świątyni.
Jak imię Twe, Boże, †
tak i chwała Twoja sięga po krańce ziemi. *
Prawica Twoja pełna jest sprawiedliwości.
Refren: Bóg swoje miasto umacnia na wieki.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 8, 12)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ja jestem światłością świata,
kto idzie za Mną, będzie miał światło życia.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 7, 6. 12-14)
Brama szeroka i brama ciasna
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Nie dawajcie psom tego, co święte, i nie rzucajcie swych pereł przed świnie, by ich nie podeptały nogami, i obróciwszy się, nie poszarpały was samych.
Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie. Albowiem to jest istota Prawa i Proroków.
Wchodźcie przez ciasną bramę. Bo szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują!»
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (2 Krl 19, 9b-11. 14-21. 31-35a. 36)
Bóg broni Jerozolimy przed Sennacherybem
Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej
Sennacheryb, król asyryjski, wyprawił posłów do Ezechiasza, polecając: «Tak powiecie Ezechiaszowi, królowi judzkiemu: Niech twój Bóg, w którym pokładasz nadzieję, nie zwodzi cię zapewnieniem: Nie będzie wydana Jerozolima w ręce króla asyryjskiego! Oto ty słyszałeś, co zrobili królowie asyryjscy wszystkim krajom, przeznaczając je na zagładę, a ty miałbyś ocaleć?»
Ezechiasz wziął list z rąk posłów i przeczytał go, następnie poszedł do świątyni Pańskiej i rozwinął go przed Panem. I zanosił Ezechiasz modły przed obliczem Pańskim, mówiąc: «Panie, Boże Izraela! Który zasiadasz na cherubach, Ty sam jeden jesteś Bogiem wszystkich królestw świata. Ty uczyniłeś niebo i ziemię. Nakłoń, Panie, Twego ucha i usłysz! Otwórz, Panie, Twoje oczy i popatrz! Posłuchaj słów Sennacheryba, które przesłał, by znieważać Boga żywego. To prawda, o Panie, że królowie asyryjscy wyniszczyli narody i ich kraje. W ogień wrzucili ich bogów, bo ci nie byli bogami, lecz tylko dziełem rąk ludzkich – z drzewa i z kamienia – więc ich zniszczyli. Teraz więc, Panie, Boże nasz, wybaw nas z jego ręki! I niech wiedzą wszystkie królestwa ziemi, że Ty, Panie, sam jesteś Bogiem».
Wówczas Izajasz, syn Amosa, posłał Ezechiaszowi oświadczenie: «Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Wysłuchałem tego, o co się modliłeś do Mnie w sprawie Sennacheryba, króla Asyrii. Oto wyrocznia, jaką wydał Pan co do niego: Gardzi tobą, szydzi z ciebie Dziewica, Córa Syjonu. Za tobą potrząsa głową Córa Jeruzalem. Albowiem z Jeruzalem wyjdzie Reszta, a z góry Syjon garstka ocalałych. Zazdrosna miłość Pana Zastępów tego dokona!
Dlatego tak mówi Pan o królu asyryjskim: Nie wejdzie on do tego miasta ani nie wypuści tam strzały, nie nastawi przeciw niemu tarczy ani nie usypie przeciwko niemu wału. Drogą, tą samą, którą przybył, powróci, a do miasta tego nie wejdzie – mówi Pan. Otoczę opieką to miasto i ocalę je przez wzgląd na Mnie i na sługę mego, Dawida».
Tejże nocy wyszedł anioł Pański i wybił w obozie Asyryjczyków sto osiemdziesiąt pięć tysięcy ludzi. Sennacheryb, król asyryjski, zwinął więc obóz, wyruszył z powrotem i pozostał w Niniwie.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 48 (47), 2-3b. 3c-4. 10-11)
Refren: Bóg swoje miasto umacnia na wieki.
Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały *
w mieście Boga naszego.
Święta Jego góra, wspaniałe wzniesienie, *
radością jest całej ziemi.
Refren: Bóg swoje miasto umacnia na wieki.
Góra Syjon, kres północy, *
jest miastem wielkiego Króla.
Bóg w zamkach swoich *
okazał się obroną.
Refren: Bóg swoje miasto umacnia na wieki.
Rozważamy, Boże, łaskawość Twoją *
we wnętrzu Twojej świątyni.
Jak imię Twe, Boże, †
tak i chwała Twoja sięga po krańce ziemi. *
Prawica Twoja pełna jest sprawiedliwości.
Refren: Bóg swoje miasto umacnia na wieki.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 8, 12)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ja jestem światłością świata,
kto idzie za Mną, będzie miał światło życia.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 7, 6. 12-14)
Brama szeroka i brama ciasna
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Nie dawajcie psom tego, co święte, i nie rzucajcie swych pereł przed świnie, by ich nie podeptały nogami, i obróciwszy się, nie poszarpały was samych.
Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie. Albowiem to jest istota Prawa i Proroków.
Wchodźcie przez ciasną bramę. Bo szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują!»
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Ewangelia uczy życia w domu Bożym
W świecie biblijnym świnie uważano za zwierzęta odrażające, bo pasąc się dziko, jedzą nawet padlinę. Symbolizują więc kogoś, kto poszedł na łatwiznę, zgodził się nasycić byle czym – śmieciami, tym, co najohydniejsze, byle mieć tylko pełen żołądek. Perły natomiast są znakiem trudnego piękna, bo rodzą się z bólu, ich wartość więc zawiera się w cierpieniu. Często porównywane są do łez. Niosą więc w sobie znaczenie święte. Przypominają o tym, jak trudny jest ludzki los, jak bardzo bywa bolesny, a jednocześnie, jakie piękno może się zrodzić z cierpienia. Dlatego właśnie te dwa światy do siebie nie przylegają. Świnie i perły to znaki dwóch krańcowych postaw życiowych. Nadmierna łatwość, życiowa wygoda, która upodabnia człowieka do bezmyślnego wszystkożercy, skonfrontowana jest z życiem szlachetnym, być może trudnym i bolesnym, lecz wydającym święte i piękne owoce. Ewangelia uczy życia w domu Bożym, podczas gdy świat chce nas przyzwyczaić do mieszkania w chlewie.
Panie Jezu Chryste, Ty wiesz, jak łatwo mi zrezygnować z tego, co trudne i bolesne, i porzucić poszukiwanie skarbów na rzecz wygodnego życia. Wskazuj mi, proszę, nieustannie ścieżkę w górę, ścieżkę ku Tobie. Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2022
o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła
Ewangelia uczy życia w domu Bożym
W świecie biblijnym świnie uważano za zwierzęta odrażające, bo pasąc się dziko, jedzą nawet padlinę. Symbolizują więc kogoś, kto poszedł na łatwiznę, zgodził się nasycić byle czym – śmieciami, tym, co najohydniejsze, byle mieć tylko pełen żołądek. Perły natomiast są znakiem trudnego piękna, bo rodzą się z bólu, ich wartość więc zawiera się w cierpieniu. Często porównywane są do łez. Niosą więc w sobie znaczenie święte. Przypominają o tym, jak trudny jest ludzki los, jak bardzo bywa bolesny, a jednocześnie, jakie piękno może się zrodzić z cierpienia. Dlatego właśnie te dwa światy do siebie nie przylegają. Świnie i perły to znaki dwóch krańcowych postaw życiowych. Nadmierna łatwość, życiowa wygoda, która upodabnia człowieka do bezmyślnego wszystkożercy, skonfrontowana jest z życiem szlachetnym, być może trudnym i bolesnym, lecz wydającym święte i piękne owoce. Ewangelia uczy życia w domu Bożym, podczas gdy świat chce nas przyzwyczaić do mieszkania w chlewie.
Panie Jezu Chryste, Ty wiesz, jak łatwo mi zrezygnować z tego, co trudne i bolesne, i porzucić poszukiwanie skarbów na rzecz wygodnego życia. Wskazuj mi, proszę, nieustannie ścieżkę w górę, ścieżkę ku Tobie. Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2022o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła