CZWARTEK XIII TYGODNIA ZWYKŁĘGO, ROK II
PIERWSZE CZYTANIE (Am 7, 10-17)
Idź, prorokuj do narodu mego
Czytanie z Księgi proroka Amosa
Amazjasz, kapłan z Betel, posłał do Jeroboama, króla izraelskiego, aby mu powiedzieć: «Spiskuje przeciw tobie Amos pośród domu Izraela. Nie może ziemia znieść wszystkich słów jego, gdyż tak rzekł Amos: Od miecza umrze Jeroboam i Izrael będzie uprowadzony ze swojej ziemi».
I rzekł Amazjasz do Amosa: «„Widzący”, idź sobie, uciekaj do ziemi Judy! I tam jedz chleb, i tam prorokuj! A w Betel więcej nie prorokuj, bo jest ono królewską świątynią i królewską budowlą».
I odpowiedział Amos Amazjaszowi: «Nie jestem ja prorokiem ani nie jestem synem proroków, gdyż jestem pasterzem i tym, który nacina sykomory. Od trzody bowiem wziął mnie Pan i rzekł do mnie Pan: „Idź, prorokuj do narodu mego, izraelskiego!”
A teraz słuchaj słowa Pańskiego! Ty mówiłeś: Nie prorokuj przeciwko Izraelowi ani nie przepowiadaj przeciwko domowi Izaaka! Dlatego tak rzekł Pan: „Żona twoja w mieście będzie nierządnicą. Synowie zaś i córki twoje od miecza poginą. Ziemię twoją sznurem podzielą. Ty umrzesz na ziemi nieczystej, a Izrael zostanie ze swej ziemi uprowadzony”».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 19 (18), 8-9. 10-11)
Refren: Prawe i słuszne wszystkie sądy Pańskie.
Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę, *
świadectwo Pana jest pewne, nierozważnego uczy mądrości.
Jego słuszne nakazy radują serce, *
jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.
Refren: Prawe i słuszne wszystkie sądy Pańskie.
Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki, *
sądy Pana prawdziwe, wszystkie razem słuszne.
Cenniejsze nad złoto, nad złoto najczystsze, *
słodsze od miodu płynącego z plastra.
Refren: Prawe i słuszne wszystkie sądy Pańskie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 2 Kor 5, 19)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
W Chrystusie Bóg pojednał świat z sobą,
nam zaś przekazał słowo jednania.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 9, 1-8)
Jezus uzdrawia paralityka i odpuszcza mu grzechy
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus wsiadł do łodzi, przeprawił się z powrotem i przyszedł do swego miasta. A oto przynieśli Mu paralityka, leżącego na łożu. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: «Ufaj, synu! Odpuszczone są ci twoje grzechy».
Na to pomyśleli sobie niektórzy z uczonych w Piśmie: On bluźni.
A Jezus, znając ich myśli, rzekł: «Dlaczego złe myśli nurtują w waszych sercach? Cóż bowiem łatwiej jest powiedzieć: „Odpuszczone są ci twoje grzechy”, czy też powiedzieć: „Wstań i chodź!” Otóż żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów» – rzekł do paralityka: «Wstań, weź swoje łoże i idź do swego domu!»
On wstał i poszedł do domu.
A tłumy ogarnął lęk na ten widok, i wielbiły Boga, który takiej mocy udzielił ludziom.
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Am 7, 10-17)
Idź, prorokuj do narodu mego
Czytanie z Księgi proroka Amosa
Amazjasz, kapłan z Betel, posłał do Jeroboama, króla izraelskiego, aby mu powiedzieć: «Spiskuje przeciw tobie Amos pośród domu Izraela. Nie może ziemia znieść wszystkich słów jego, gdyż tak rzekł Amos: Od miecza umrze Jeroboam i Izrael będzie uprowadzony ze swojej ziemi».
I rzekł Amazjasz do Amosa: «„Widzący”, idź sobie, uciekaj do ziemi Judy! I tam jedz chleb, i tam prorokuj! A w Betel więcej nie prorokuj, bo jest ono królewską świątynią i królewską budowlą».
I odpowiedział Amos Amazjaszowi: «Nie jestem ja prorokiem ani nie jestem synem proroków, gdyż jestem pasterzem i tym, który nacina sykomory. Od trzody bowiem wziął mnie Pan i rzekł do mnie Pan: „Idź, prorokuj do narodu mego, izraelskiego!”
A teraz słuchaj słowa Pańskiego! Ty mówiłeś: Nie prorokuj przeciwko Izraelowi ani nie przepowiadaj przeciwko domowi Izaaka! Dlatego tak rzekł Pan: „Żona twoja w mieście będzie nierządnicą. Synowie zaś i córki twoje od miecza poginą. Ziemię twoją sznurem podzielą. Ty umrzesz na ziemi nieczystej, a Izrael zostanie ze swej ziemi uprowadzony”».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 19 (18), 8-9. 10-11)
Refren: Prawe i słuszne wszystkie sądy Pańskie.
Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę, *
świadectwo Pana jest pewne, nierozważnego uczy mądrości.
Jego słuszne nakazy radują serce, *
jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.
Refren: Prawe i słuszne wszystkie sądy Pańskie.
Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki, *
sądy Pana prawdziwe, wszystkie razem słuszne.
Cenniejsze nad złoto, nad złoto najczystsze, *
słodsze od miodu płynącego z plastra.
Refren: Prawe i słuszne wszystkie sądy Pańskie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 2 Kor 5, 19)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
W Chrystusie Bóg pojednał świat z sobą,
nam zaś przekazał słowo jednania.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 9, 1-8)
Jezus uzdrawia paralityka i odpuszcza mu grzechy
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus wsiadł do łodzi, przeprawił się z powrotem i przyszedł do swego miasta. A oto przynieśli Mu paralityka, leżącego na łożu. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: «Ufaj, synu! Odpuszczone są ci twoje grzechy».
Na to pomyśleli sobie niektórzy z uczonych w Piśmie: On bluźni.
A Jezus, znając ich myśli, rzekł: «Dlaczego złe myśli nurtują w waszych sercach? Cóż bowiem łatwiej jest powiedzieć: „Odpuszczone są ci twoje grzechy”, czy też powiedzieć: „Wstań i chodź!” Otóż żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów» – rzekł do paralityka: «Wstań, weź swoje łoże i idź do swego domu!»
On wstał i poszedł do domu.
A tłumy ogarnął lęk na ten widok, i wielbiły Boga, który takiej mocy udzielił ludziom.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Słodkie jarzmo
Ta niezwykła scena z Ewangelii według św. Mateusza musi budzić nasze zdziwienie. Oto Jezus, który uzdrowił paralityka, każe mu teraz nieść swoje łóżko aż do domu. Czy naprawdę ten biedny człowiek, który być może po raz pierwszy w życiu stanął na własnych nogach, którego mięśnie się nie rozwinęły, dotychczas całkowicie sparaliżowany, obolały i zdezorientowany, musi dźwigać przez całe miasto swoje łoże? Trzeba spojrzeć na tę scenę oczami wiary. Oto moment, w którym uzdrowiony paralityk zaczyna przypominać swojego lekarza, zaczyna przypominać Jezusa. Przecież to On, Jezus – już wkrótce obolały i osłabiony do granic możliwości – będzie dźwigał przez miasto swój własny krzyż. Paralityk niosący swoje łoże pamięta, od jakiego narzędzia tortur został wyzwolony, bo niesie je niczym słodki ciężar. Rozumie – z każdym krokiem lepiej – jak wielkie wyzwolenie go spotkało z ręki Jezusa Chrystusa. Zewnętrzne podobieństwo przeradza się w podobieństwo wewnętrzne.
Panie Jezu Chryste, Ty wiesz, że dźwigam ciężary, których nikt nie chciałby nosić. Jeśli jednak upodabniają mnie do Ciebie, traktować je będę jak jarzmo słodkie. Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2022
o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła
Słodkie jarzmo
Ta niezwykła scena z Ewangelii według św. Mateusza musi budzić nasze zdziwienie. Oto Jezus, który uzdrowił paralityka, każe mu teraz nieść swoje łóżko aż do domu. Czy naprawdę ten biedny człowiek, który być może po raz pierwszy w życiu stanął na własnych nogach, którego mięśnie się nie rozwinęły, dotychczas całkowicie sparaliżowany, obolały i zdezorientowany, musi dźwigać przez całe miasto swoje łoże? Trzeba spojrzeć na tę scenę oczami wiary. Oto moment, w którym uzdrowiony paralityk zaczyna przypominać swojego lekarza, zaczyna przypominać Jezusa. Przecież to On, Jezus – już wkrótce obolały i osłabiony do granic możliwości – będzie dźwigał przez miasto swój własny krzyż. Paralityk niosący swoje łoże pamięta, od jakiego narzędzia tortur został wyzwolony, bo niesie je niczym słodki ciężar. Rozumie – z każdym krokiem lepiej – jak wielkie wyzwolenie go spotkało z ręki Jezusa Chrystusa. Zewnętrzne podobieństwo przeradza się w podobieństwo wewnętrzne.
Panie Jezu Chryste, Ty wiesz, że dźwigam ciężary, których nikt nie chciałby nosić. Jeśli jednak upodabniają mnie do Ciebie, traktować je będę jak jarzmo słodkie. Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2022o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła