Czytania

Strona główna Czytania

CZWARTEK XV TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II


PIERWSZE CZYTANIE (Iz 26, 7-9. 12. 16-19)

Psalm nadziei

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Ścieżka sprawiedliwego jest prosta, Ty równasz prawą drogę sprawiedliwego. Także na ścieżce Twoich sądów, o Panie, oczekujemy Ciebie; imię Twoje i pamięć o Tobie to pragnienie naszej duszy. Dusza moja pożąda Ciebie w nocy, duch mój poszukuje Cię w mym wnętrzu, bo gdy Twe sądy jawią się na ziemi, mieszkańcy świata uczą się sprawiedliwości.
Panie, użyczysz nam pokoju, bo i wszystkie nasze czyny są Twoim dziełem!
Panie, w ucisku szukaliśmy Ciebie, słaliśmy modły półgłosem, kiedy Ty chłostałeś. Jak brzemienna bliska chwili rodzenia wije się, krzyczy w bólach porodu, takimi staliśmy się przed Tobą, o Panie! Poczęliśmy, wiliśmy się z bólu, jakbyśmy mieli rodzić; ducha zbawczego nie wydaliśmy ziemi i nie przybyło mieszkańców na świecie.
Ożyją Twoi umarli, zmartwychwstaną ich trupy, obudzą się i krzykną z radości spoczywający w prochu, bo rosa Twoja jest rosą światłości, a ziemia wyda cienie zmarłych.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 102 (101), 13-14b. 15-16. 17-19. 20-21)

Refren: Bóg z wyżyn nieba spogląda na ziemię.

Ty, Panie, trwasz na wieki, *
a imię Twoje przez wszystkie pokolenia.
Powstań i okaż litość Syjonowi, *
bo nastała pora, byś nad nim się zmiłował.

Refren: Bóg z wyżyn nieba spogląda na ziemię.

Albowiem Twoi słudzy miłują jego kamienie, *
żalem ich przejmują jego gruzy.
Poganie będą się bali imienia Pana, *
a Twej chwały wszyscy królowie ziemi.

Refren: Bóg z wyżyn nieba spogląda na ziemię.

Bo Pan odbuduje Syjon i ukaże się w swym majestacie,
przychyli się ku modlitwie opuszczonych *
i nie odrzuci ich modłów.
Należy to zapisać dla przyszłych pokoleń, *
lud, który się narodzi, niech wychwala Pana.

Refren: Bóg z wyżyn nieba spogląda na ziemię.

Spojrzał Pan z wysokości swego przybytku, *
popatrzył z nieba na ziemię,
aby usłyszeć jęki uwięzionych, *
aby skazanych na śmierć uwolnić.

Refren: Bóg z wyżyn nieba spogląda na ziemię.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 11, 28)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Przyjdźcie do Mnie wszyscy,
którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Mt 11, 28-30)

Chrystus pokrzepia utrudzonych

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus przemówił tymi słowami:
«Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie».

Oto słowo Pańskie.


KOMENTARZ

Jarzmo Pana jest lekkie

Jeśli coś jest jarzmem, jeśli coś jest ciężarem, to z definicji nie może być ani słodkie, ani lekkie. Wyjątek stanowi tylko jedna sytuacja: gdy jarzmo, które my mamy nieść, unosi ktoś inny. Gdy ciężar, który my powinniśmy nieść, niesiony jest przez kogoś innego. Jezus może powiedzieć, że Jego jarzmo jest łatwe do niesienia, a jego ciężar lekki, bo sam bierze na siebie główny wysiłek dźwigania, a nam daje tyle tylko, ile będziemy w stanie unieść. Dźwigając z Nim,doznajemy więc słodyczy, bo widzimy całą Jego miłość i troskę o nas. Słodko jest doznać takiej opieki, słodko jest odkryć, że mamy Opiekuna – kogoś, kto dobrowolnie ofiarował się dźwigać za nas nasze życie.

Panie Jezu Chryste, oto jestem utrudzony i obciążony. Przychodzę do Ciebie po wytchnienie, by doświadczyć Twojej łagodności i uczyć się Twojej pokory. Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

www.edycja.plRozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2022

o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła