SOBOTA XV TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II
PIERWSZE CZYTANIE (Mi 2, 1-5)
Zapowiedź kary Bożej za ucisk ludu
Czytanie z Księgi proroka Micheasza
Biada tym, którzy planują nieprawość i obmyślają zło na swych łożach! Gdy świta poranek, wykonują je, bo jest ono w ich rękach. Gdy pożądają pól, zagarniają je, gdy domów – to je zabierają; biorą w niewolę gospodarza wraz z jego domem, człowieka z jego dziedzictwem.
Przeto tak mówi Pan: «Oto Ja obmyślam dla tego plemienia niedolę, od której nie uchylicie karków i nie będziecie dumnie kroczyć, bo będzie to czas niedoli. W owym dniu wygłoszą przeciw wam satyrę, podniosą wielki lament, mówiąc: „Jesteśmy ograbieni do szczętu!” Odmierzono sznurem dział mojego ludu, i nikt mu go nie zwrócił; pola nasze przydzielono grabieżcy.
Przeto nie będzie u was nikogo, kto by odmierzał sznurem dział w zgromadzeniu Pańskim».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 10, 1-2. 3-4. 7-8. 14)
Refren: Nie zapominaj o ubogich, Panie.
Dlaczego z dala stoisz, o Panie, *
ukrywasz się w czasach ucisku,
gdy występny się pyszni, biedny jest w udręce *
i ulega podstępom, które tamten uknuł?
Refren: Nie zapominaj o ubogich, Panie.
Bo chełpi się grzesznik swą pożądliwością, *
bluźni drapieżca i pogardza Panem.
Pyszniąc się, mówi występny: †
«Nie pomści, nie ma Boga». *
Oto całe jego myślenie.
Refren: Nie zapominaj o ubogich, Panie.
Jego usta pełne przekleństwa, zdrady i podstępu, *
a pod jego językiem złość i krzywda.
Czai się w zasadzkach przy drogach †
i zabija niewinnego z ukrycia, *
oczy jego wypatrują biedaka.
Refren: Nie zapominaj o ubogich, Panie.
A Ty to widzisz: i trud, i cierpienie, *
patrzysz, by wziąć je w swe ręce.
Tobie poleca się biedny, *
Ty jesteś opiekunem sieroty.
Refren: Nie zapominaj o ubogich, Panie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 2 Kor 5, 19)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
W Chrystusie Bóg pojednał świat z sobą,
nam zaś przekazał słowo jednania.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 12, 14-21)
Jezus cichy i pokornego serca
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Faryzeusze wyszli i odbyli naradę przeciw Jezusowi, w jaki sposób Go zgładzić.
Gdy się Jezus dowiedział o tym, oddalił się stamtąd. A wielu poszło za Nim i uzdrowił ich wszystkich. Lecz zabronił im surowo, żeby Go nie ujawniali. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza:
«Oto mój Sługa, którego wybrałem;
Umiłowany mój, w którym moje serce ma upodobanie.
Położę ducha mojego na Nim, a On zapowie Prawo narodom.
Nie będzie się spierał ani krzyczał i nikt nie usłyszy na ulicach Jego głosu.
Trzciny zgniecionej nie złamie ani knota tlejącego nie dogasi, aż zwycięsko sąd przeprowadzi.
W Jego imieniu narody nadzieję pokładać będą».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Mi 2, 1-5)
Zapowiedź kary Bożej za ucisk ludu
Czytanie z Księgi proroka Micheasza
Biada tym, którzy planują nieprawość i obmyślają zło na swych łożach! Gdy świta poranek, wykonują je, bo jest ono w ich rękach. Gdy pożądają pól, zagarniają je, gdy domów – to je zabierają; biorą w niewolę gospodarza wraz z jego domem, człowieka z jego dziedzictwem.
Przeto tak mówi Pan: «Oto Ja obmyślam dla tego plemienia niedolę, od której nie uchylicie karków i nie będziecie dumnie kroczyć, bo będzie to czas niedoli. W owym dniu wygłoszą przeciw wam satyrę, podniosą wielki lament, mówiąc: „Jesteśmy ograbieni do szczętu!” Odmierzono sznurem dział mojego ludu, i nikt mu go nie zwrócił; pola nasze przydzielono grabieżcy.
Przeto nie będzie u was nikogo, kto by odmierzał sznurem dział w zgromadzeniu Pańskim».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 10, 1-2. 3-4. 7-8. 14)
Refren: Nie zapominaj o ubogich, Panie.
Dlaczego z dala stoisz, o Panie, *
ukrywasz się w czasach ucisku,
gdy występny się pyszni, biedny jest w udręce *
i ulega podstępom, które tamten uknuł?
Refren: Nie zapominaj o ubogich, Panie.
Bo chełpi się grzesznik swą pożądliwością, *
bluźni drapieżca i pogardza Panem.
Pyszniąc się, mówi występny: †
«Nie pomści, nie ma Boga». *
Oto całe jego myślenie.
Refren: Nie zapominaj o ubogich, Panie.
Jego usta pełne przekleństwa, zdrady i podstępu, *
a pod jego językiem złość i krzywda.
Czai się w zasadzkach przy drogach †
i zabija niewinnego z ukrycia, *
oczy jego wypatrują biedaka.
Refren: Nie zapominaj o ubogich, Panie.
A Ty to widzisz: i trud, i cierpienie, *
patrzysz, by wziąć je w swe ręce.
Tobie poleca się biedny, *
Ty jesteś opiekunem sieroty.
Refren: Nie zapominaj o ubogich, Panie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 2 Kor 5, 19)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
W Chrystusie Bóg pojednał świat z sobą,
nam zaś przekazał słowo jednania.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 12, 14-21)
Jezus cichy i pokornego serca
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Faryzeusze wyszli i odbyli naradę przeciw Jezusowi, w jaki sposób Go zgładzić.
Gdy się Jezus dowiedział o tym, oddalił się stamtąd. A wielu poszło za Nim i uzdrowił ich wszystkich. Lecz zabronił im surowo, żeby Go nie ujawniali. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza:
«Oto mój Sługa, którego wybrałem;
Umiłowany mój, w którym moje serce ma upodobanie.
Położę ducha mojego na Nim, a On zapowie Prawo narodom.
Nie będzie się spierał ani krzyczał i nikt nie usłyszy na ulicach Jego głosu.
Trzciny zgniecionej nie złamie ani knota tlejącego nie dogasi, aż zwycięsko sąd przeprowadzi.
W Jego imieniu narody nadzieję pokładać będą».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Chcę stać twarzą do Ciebie
W dzisiejszej Ewangelii widzimy dwie grupy ludzi. Po jednej stronie faryzeusze zgromadzeni na naradzie. Są silni, wpływowi, jednorodni, solidarni w pragnieniu zachowania swojej władzy, noszą pancerze z cynizmu i pogardy. Po drugiej stronie stoją ludzie chorzy, biedni, ułomni. W tej grupie, reprezentującej całą ludzkość, dostrzec możemy naszą kruchość. Jezus wyraźnie zwraca swoje oblicze ku jednej z tych grup: trzciny nadłamanej nie złamie i tlącego się knota nie dogasi… On zawsze wybierze ludzi kruchych, delikatnych i nadwrażliwych, poranionych, posiniaczonych, skrzywdzonych. Być może także dlatego, że te dwie grupy bardzo się od siebie różnią. Faryzeusze zwróceni są twarzami do środka kręgu, bo się naradzają. Do reszty świata stoją więc plecami. Biedacy ustawili się twarzą do Jezusa i wyciągnęli ku Niemu ręce. Dali sobie szansę na spotkanie.
Panie Jezu Chryste, przypomniane dziś proroctwo Izajasza jest wyznaniem Ojca wobec Ciebie: Oto mój umiłowany. Jak bardzo pragnę usłyszeć te słowa, gdyż – wierzę w to mocno – kierujesz je do mnie. Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2022
o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła
Chcę stać twarzą do Ciebie
W dzisiejszej Ewangelii widzimy dwie grupy ludzi. Po jednej stronie faryzeusze zgromadzeni na naradzie. Są silni, wpływowi, jednorodni, solidarni w pragnieniu zachowania swojej władzy, noszą pancerze z cynizmu i pogardy. Po drugiej stronie stoją ludzie chorzy, biedni, ułomni. W tej grupie, reprezentującej całą ludzkość, dostrzec możemy naszą kruchość. Jezus wyraźnie zwraca swoje oblicze ku jednej z tych grup: trzciny nadłamanej nie złamie i tlącego się knota nie dogasi… On zawsze wybierze ludzi kruchych, delikatnych i nadwrażliwych, poranionych, posiniaczonych, skrzywdzonych. Być może także dlatego, że te dwie grupy bardzo się od siebie różnią. Faryzeusze zwróceni są twarzami do środka kręgu, bo się naradzają. Do reszty świata stoją więc plecami. Biedacy ustawili się twarzą do Jezusa i wyciągnęli ku Niemu ręce. Dali sobie szansę na spotkanie.
Panie Jezu Chryste, przypomniane dziś proroctwo Izajasza jest wyznaniem Ojca wobec Ciebie: Oto mój umiłowany. Jak bardzo pragnę usłyszeć te słowa, gdyż – wierzę w to mocno – kierujesz je do mnie. Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2022o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła