Czytania

Strona główna Czytania

WTOREK XXII TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK I


PIERWSZE CZYTANIE (1 Tes 5, 1-6. 9-11)

Chrystus umarł za nas, abyśmy razem z Nim żyli

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tesaloniczan

Nie potrzeba wam, bracia, pisać o czasach i chwilach, sami bowiem dokładnie wiecie, że dzień Pański przyjdzie tak jak złodziej w nocy.
Kiedy bowiem będą mówić: «Pokój i bezpieczeństwo» – tak niespodzianie przyjdzie na nich zagłada, jak bóle na brzemienną, i nie umkną. Ale wy, bracia, nie jesteście w ciemnościach, aby ów dzień miał was zaskoczyć jak złodziej. Wszyscy wy bowiem jesteście synami światłości i synami dnia. Nie jesteśmy synami nocy ani ciemności. Nie śpijmy przeto jak inni, ale czuwajmy i bądźmy trzeźwi. Ponieważ nie przeznaczył nas Bóg na to, abyśmy zasłużyli na gniew, ale na osiągnięcie zbawienia przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa, który za nas umarł, abyśmy – żywi czy umarli – razem z Nim żyli. Dlatego zachęcajcie się wzajemnie i budujcie jedni drugich, jak to zresztą czynicie.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 27 (26), 1bcde. 4. 13-14)

Refren: W krainie życia ujrzę dobroć Boga.

Pan moim światłem i zbawieniem moim, *
kogo miałbym się lękać?
Pan obrońcą mego życia, *
przed kim miałbym czuć trwogę?

Refren: W krainie życia ujrzę dobroć Boga.

O jedno tylko Pana proszę i o to zabiegam,
żebym mógł zawsze przebywać w Jego domu *
po wszystkie dni mego życia,
abym kosztował słodyczy Pana, *
stale się radował Jego świątynią.

Refren: W krainie życia ujrzę dobroć Boga.

Wierzę, że będę oglądał dobra Pana *
w krainie żyjących.
Oczekuj Pana, bądź mężny, *
nabierz odwagi i oczekuj Pana.

Refren: W krainie życia ujrzę dobroć Boga.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 7, 16)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Wielki prorok powstał między nami
i Bóg nawiedził lud swój.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 4, 31-37)

Uzdrowienie opętanego

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus udał się do Kafarnaum, miasta w Galilei, i tam nauczał w szabat. Zdumiewali się Jego nauką, gdyż słowo Jego było pełne mocy.
A był w synagodze człowiek, który miał w sobie ducha nieczystego. Zaczął on krzyczeć wniebogłosy: «Och, czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić? Wiem, kto jesteś: Święty Boga». Lecz Jezus rozkazał mu surowo: «Milcz i wyjdź z niego!» Wtedy zły duch rzucił go na środek i wyszedł z niego, nie wyrządzając mu żadnej szkody.
Wprawiło to wszystkich w zdumienie, i mówili między sobą: «Cóż to za słowo, że z władzą i mocą rozkazuje nawet duchom nieczystym, i wychodzą».
I wieść o Nim rozchodziła się wszędzie po okolicy.

Oto słowo Pańskie.


KOMENTARZ

Stawianie czoła złu

Świętość i moc Jezusa są nie do zniesienia dla przeciwnika Boga. Zmagań ze złem nie brak również w historii ludzi wierzących. Stajemy się bohaterami scen walki duchowej. Dźwigamy słabości osobiste i naszych bliźnich. Jesteśmy stawiani pod pręgierzem opinii publicznej niechętnej wobec wiary. Wydaje się, że walka duchowa nie ma końca i ciągle się odnawia. Może jednak te kłopotliwe i męczące sytuacje są nam potrzebne, żebyśmy się pokazali jako należący do Jezusa, jako Jego uczniowie. Próby wiary pomagają nam odkryć, jaką wartość ma przyjaźń Jezusa. Boża opatrzność stawia nas naprzeciw złego, bo nam ufa, że będziemy w stanie go odeprzeć. Dzięki temu na własnej skórze możemy doświadczyć, że przemiana świata dokonuje się nie siłą naszą, lecz mocą Ducha Świętego. W konfrontacji ze złem mamy szansę odsłonić moc Bożej miłości.

Panie Jezu, tam, gdzie jest Twoje światło, ustępują ciemności. Gdy jestem z Tobą, nie boję się. Blask zmartwychwstania przepędza moich duchowych wrogów. Amen.

www.edycja.plRozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023

ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła