Czytania

Strona główna Czytania

PONIEDZIAŁEK XXIII TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II


PIERWSZE CZYTANIE (1 Kor 5, 1-8)

Zgorszenie należy usunąć z Kościoła

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia:
Słyszy się powszechnie o rozpuście między wami, i to o takiej rozpuście, jaka się nie zdarza nawet wśród pogan; mianowicie, że ktoś żyje z żoną swego ojca. A wy unieśliście się pychą, zamiast z ubolewaniem żądać, by usunięto spośród was tego, który się dopuścił wspomnianego czynu. Ja zaś, nieobecny wprawdzie ciałem, ale obecny duchem, już potępiłem, tak jakbym był wśród was, sprawcę owego przestępstwa. Przeto wy, zebrawszy się razem w imię Pana naszego, Jezusa, w łączności z duchem moim i z mocą Pana naszego, Jezusa, wydajcie takiego Szatanowi na zatracenie ciała, lecz ku ratunkowi jego ducha w dzień Pana Jezusa.
Wcale nie macie się czym szczycić! Czyż nie wiecie, że odrobina kwasu całe ciasto zakwasza? Wyrzućcie więc stary kwas, abyście się stali nowym ciastem, bo przecież przaśni jesteście. Chrystus bowiem został złożony w ofierze jako nasza Pascha. Tak przeto odprawiajmy święto nasze, nie przy użyciu starego kwasu złości i przewrotności, lecz na przaśnym chlebie czystości i prawdy.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 5, 5-6a. 6b-7. 12)

Refren: Prowadź mnie, Panie, w swej sprawiedliwości.

Ty nie jesteś Bogiem, *
któremu miła nieprawość,
zły nie może przebywać u Ciebie, *
nie ostoją się przed Tobą nieprawi.

Refren: Prowadź mnie, Panie, w swej sprawiedliwości.

Nienawidzisz wszystkich, *
którzy zło czynią.
Zgubę zsyłasz na każdego, kto kłamie. *
Pan brzydzi się człowiekiem podstępnym i krwawym.

Refren: Prowadź mnie, Panie, w swej sprawiedliwości.

Ale wszyscy, którzy uciekają się do Ciebie, *
niech się cieszą i radują na zawsze.
Osłaniaj ich, niech się Tobą weselą *
wszyscy, którzy miłują Twe imię.

Refren: Prowadź mnie, Panie, w swej sprawiedliwości.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 10, 27)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Moje owce słuchają mego głosu,
Ja znam je, a one idą za Mną.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 6, 6-11)

Uzdrowienie w szabat

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

W szabat Jezus wszedł do synagogi i nauczał. A był tam człowiek, który miał uschłą prawą rękę. Uczeni zaś w Piśmie i faryzeusze śledzili Go, czy w szabat uzdrawia, żeby znaleźć powód do oskarżenia Go.
On wszakże znał ich myśli i rzekł do człowieka, który miał uschłą rękę: «Podnieś się i stań na środku!» Podniósł się i stanął.
Wtedy Jezus rzekł do nich: «Pytam was: Czy wolno w szabat czynić coś dobrego, czy coś złego, życie ocalić czy zniszczyć?»
I spojrzawszy dokoła po wszystkich, rzekł do niego: «Wyciągnij rękę!» Uczynił to, i jego ręka stała się znów zdrowa.
Oni zaś wpadli w szał i naradzali się między sobą, jak mają postąpić wobec Jezusa.

Oto słowo Pańskie.


KOMENTARZ

Stań na środku

Zachowanie Pana Jezusa w dzisiejszej Ewangelii musi nas bardzo poruszać. Pierwsze bowiem wezwanie, jakie skierował do człowieka z chorą ręką, to nakaz, by stanął na środku synagogi. W miejscu, które przecież przeznaczone było dla Chrystusa, Jemu się należało. Ustawienie człowieka w sercu modlitewnego zebrania może brzmieć jak herezja, jest jednak w istocie czymś zgoła innym: przypomnieniem, jakie jest serce Boga. Przypomnieniem, że to właśnie my, ze wszystkimi naszymi ułomnościami ciała i duszy, jesteśmy w centrum Jego zainteresowania. W centrum Jego miłości. Unosząc dłoń do góry, powtarzamy gest wystraszonego dziecka, które wkłada swoją małą rączkę w dłoń ojca, by poczuć się bezpiecznie. Stoimy na środku Kościoła, bo Bóg oddał nam należne sobie miejsce, byśmy zrozumieli, jak ważni jesteśmy w Jego oczach, i odkryli, jak bezpieczni jesteśmy, trzymając się Jego dłoni.

Panie Jezu Chryste, Ty znasz wszystkie miejsca w mojej duszy i w moim ciele, które są ułomne, uschnięte, zawstydzające. Ulecz je, proszę, swoją miłością. Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

www.edycja.plRozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2022

o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła