PONIEDZIAŁEK XXIX TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK I


PIERWSZE CZYTANIE (Rz 4, 20-25)

Wiara Abrahama

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:
Abraham nie okazał wahania ani niedowierzania co do obietnicy Bożej, ale się umocnił w wierze. Oddał przez to chwałę Bogu i był przekonany, że mocen jest On również wypełnić, co obiecał. Dlatego też policzono mu to za sprawiedliwość.
A to, że policzono mu, zostało napisane nie ze względu na niego samego, ale i ze względu na nas, jako że będzie policzone i nam, którzy wierzymy w Tego, co wskrzesił z martwych Jezusa, Pana naszego. On to został wydany za nasze grzechy i wskrzeszony z martwych dla naszego usprawiedliwienia.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Łk 1, 69-70. 71-73. 74-75)

Refren: Wielbimy Pana, bo swój lud nawiedził.

Bóg wzbudził dla nas moc zbawczą *
w domu swego sługi, Dawida.
Jak zapowiedział od dawna *
przez usta swych świętych proroków.

Refren: Wielbimy Pana, bo swój lud nawiedził.

Że nas wybawi od naszych nieprzyjaciół *
i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą;
że naszym ojcom okaże miłosierdzie †
i wspomni na swe święte przymierze, *
na przysięgę, którą złożył ojcu naszemu, Abrahamowi.

Refren: Wielbimy Pana, bo swój lud nawiedził.

Da nam, że z mocy nieprzyjaciół wyrwani, *
służyć Mu będziemy bez trwogi,
w pobożności i sprawiedliwości przed Nim *
po wszystkie dni nasze.

Refren: Wielbimy Pana, bo swój lud nawiedził.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 5, 3)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławieni ubodzy w duchu,
albowiem do nich należy królestwo niebieskie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 12, 13-21)

Gromadzić skarby przed Bogiem

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Ktoś z tłumu rzekł do Jezusa: «Nauczycielu, powiedz mojemu bratu, żeby się podzielił ze mną spadkiem».
Lecz On mu odpowiedział: «Człowieku, któż Mnie ustanowił nad wami sędzią albo rozjemcą?»
Powiedział też do nich: «Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo nawet gdy ktoś ma wszystkiego w nadmiarze, to życie jego nie zależy od jego mienia».
I opowiedział im przypowieść: «Pewnemu zamożnemu człowiekowi dobrze obrodziło pole. I rozważał w sobie: „Co tu począć? Nie mam gdzie pomieścić moich zbiorów”. I rzekł: „Tak zrobię: zburzę moje spichlerze, a pobuduję większe i tam zgromadzę całe moje zboże i dobra. I powiem sobie: Masz wielkie dobra, na długie lata złożone; odpoczywaj, jedz, pij i używaj!” Lecz Bóg rzekł do niego: „Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, co przygotowałeś?”
Tak dzieje się z każdym, kto skarby gromadzi dla siebie, a nie jest bogaty u Boga».

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

Kto jest chciwy?

Ludzkie poczucie sprawiedliwości podpowiada nam, że jeden z braci jest chciwym oszustem, a drugi ofiarą oszustwa, wielce przykrego, bo ze strony własnego brata, i nie ma gdzie szukać sprawiedliwości. W tej tak, wydawałoby się, jednoznacznej sytuacji, Jezus nie określa swojego stanowiska, ale ukazuje prawdziwe źródło problemu. I oszukujący, i oszukany są niewolnikami tego samego przekonania, że posiadanie pieniędzy zabezpiecza życie, że szczęście jest mierzone ilością zgromadzonych dóbr. Demaskując to kłamstwo, Jezus wskazuje na kruchość ludzkiego życia, które trwały fundament znajduje wyłącznie w Jego miłości.

Boże, pomóż mi kształtować moją wiarę tak, abym nauczył się właściwego stosunku do pieniędzy, abym nie uległ złudzeniu tego świata, że szczęśliwe życie zależy od ilości zgromadzonych dóbr materialnych.

Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2025

ks. Maciej Warowny
Edycja Świętego Pawła