ŚRODA XXX TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK I
PIERWSZE CZYTANIE (Rz 8, 26-30)
Odwieczny zamiar Boga
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Duch Święty przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, wie, że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą.
Wiemy też, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra, z tymi, którzy są powołani według Jego zamysłu. Albowiem tych, których przedtem poznał, tych też przeznaczył na to, by się stali na wzór obrazu Jego Syna, aby On był Pierworodnym między wielu braćmi.
Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał – tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił – tych też obdarzył chwałą.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 13 (12), 4-5. 6)
Refren: Ja zaufałem Twemu miłosierdziu.
Spojrzyj i wysłuchaj mnie, Panie, mój Boże! *
Oświeć moje oczy, bym nie zasnął w śmierci,
by wróg mój nie mówił: «Ja go zwyciężyłem», *
by się nie cieszyli moi przeciwnicy, że się zachwiałem.
Refren: Ja zaufałem Twemu miłosierdziu.
Ja zaś zaufałem Twemu miłosierdziu, *
niech się moje serce cieszy z Twej pomocy.
Będę śpiewał Panu, *
który obdarzył mnie dobrem.
Refren: Ja zaufałem Twemu miłosierdziu.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 2 Tes 2, 14)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Bóg wezwał nas przez Ewangelię,
abyśmy dostąpili chwały Pana naszego, Jezusa Chrystusa.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 13, 22-30)
Królestwo Boże dostępne dla wszystkich narodów
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus przemierzał miasta i wsie, nauczając i odbywając swą podróż do Jerozolimy.
Raz ktoś Go zapytał: «Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?»
On rzekł do nich: «Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie zdołają. Skoro Pan domu wstanie i drzwi zamknie, wówczas, stojąc na dworze, zaczniecie kołatać do drzwi i wołać: „Panie, otwórz nam!”, lecz On wam odpowie: „Nie wiem, skąd jesteście”. Wtedy zaczniecie mówić: „Przecież jadaliśmy i piliśmy z Tobą, i na ulicach naszych nauczałeś”.
Lecz On rzecze: „Powiadam wam, nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode Mnie wszyscy, którzy dopuszczacie się niesprawiedliwości!” Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych. Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym.
Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Rz 8, 26-30)
Odwieczny zamiar Boga
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Duch Święty przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, wie, że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą.
Wiemy też, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra, z tymi, którzy są powołani według Jego zamysłu. Albowiem tych, których przedtem poznał, tych też przeznaczył na to, by się stali na wzór obrazu Jego Syna, aby On był Pierworodnym między wielu braćmi.
Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał – tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił – tych też obdarzył chwałą.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 13 (12), 4-5. 6)
Refren: Ja zaufałem Twemu miłosierdziu.
Spojrzyj i wysłuchaj mnie, Panie, mój Boże! *
Oświeć moje oczy, bym nie zasnął w śmierci,
by wróg mój nie mówił: «Ja go zwyciężyłem», *
by się nie cieszyli moi przeciwnicy, że się zachwiałem.
Refren: Ja zaufałem Twemu miłosierdziu.
Ja zaś zaufałem Twemu miłosierdziu, *
niech się moje serce cieszy z Twej pomocy.
Będę śpiewał Panu, *
który obdarzył mnie dobrem.
Refren: Ja zaufałem Twemu miłosierdziu.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 2 Tes 2, 14)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Bóg wezwał nas przez Ewangelię,
abyśmy dostąpili chwały Pana naszego, Jezusa Chrystusa.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 13, 22-30)
Królestwo Boże dostępne dla wszystkich narodów
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus przemierzał miasta i wsie, nauczając i odbywając swą podróż do Jerozolimy.
Raz ktoś Go zapytał: «Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?»
On rzekł do nich: «Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie zdołają. Skoro Pan domu wstanie i drzwi zamknie, wówczas, stojąc na dworze, zaczniecie kołatać do drzwi i wołać: „Panie, otwórz nam!”, lecz On wam odpowie: „Nie wiem, skąd jesteście”. Wtedy zaczniecie mówić: „Przecież jadaliśmy i piliśmy z Tobą, i na ulicach naszych nauczałeś”.
Lecz On rzecze: „Powiadam wam, nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode Mnie wszyscy, którzy dopuszczacie się niesprawiedliwości!” Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych. Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym.
Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Prawdziwa niesprawiedliwość
Wielkim nietaktem w ludzkich relacjach jest wypieranie się znajomości z kimś, z kim zasiadaliśmy wspólnie do stołu. Jezus jednak wskazuje na konieczny owoc wspólnego z Nim ucztowania. Jest to przemiana życia, porzucenie grzechu, aby czynić sprawiedliwość woli Boga. Taka przemiana świadczy o tym, że rzeczywiście znamy Boga i jesteśmy Jego biesiadnikami. Niestety często omijamy drogę wiodącą przez ciasną bramę, a przecież to Jezus jest tą bramą. Wchodzić przez nią to naznaczyć wszystkie wymiary naszego życia Jego obecnością. Przemawiając na Areopagu, św. Paweł jasno nam to przypomina: „W Nim bowiem żyjemy, poruszamy się i jesteśmy” (Dz 17, 28).
Kiedy współczesny świat zachęca mnie do wybierania tego, co łatwe, proste i przyjemne, Ty, Panie, ucz mnie prawdziwej sprawiedliwości, wchodzenia przez ciasną bramę Twojej woli.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2025
ks. Maciej Warowny
Edycja Świętego Pawła
Prawdziwa niesprawiedliwość
Wielkim nietaktem w ludzkich relacjach jest wypieranie się znajomości z kimś, z kim zasiadaliśmy wspólnie do stołu. Jezus jednak wskazuje na konieczny owoc wspólnego z Nim ucztowania. Jest to przemiana życia, porzucenie grzechu, aby czynić sprawiedliwość woli Boga. Taka przemiana świadczy o tym, że rzeczywiście znamy Boga i jesteśmy Jego biesiadnikami. Niestety często omijamy drogę wiodącą przez ciasną bramę, a przecież to Jezus jest tą bramą. Wchodzić przez nią to naznaczyć wszystkie wymiary naszego życia Jego obecnością. Przemawiając na Areopagu, św. Paweł jasno nam to przypomina: „W Nim bowiem żyjemy, poruszamy się i jesteśmy” (Dz 17, 28).
Kiedy współczesny świat zachęca mnie do wybierania tego, co łatwe, proste i przyjemne, Ty, Panie, ucz mnie prawdziwej sprawiedliwości, wchodzenia przez ciasną bramę Twojej woli.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2025ks. Maciej Warowny
Edycja Świętego Pawła