Czytania

Strona główna Czytania

PONIEDZIAŁEK XXXII TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK I


PIERWSZE CZYTANIE (Mdr 1, 1-7)

Grzech zamyka drogę do mądrości

Czytanie z Księgi Mądrości

Umiłujcie sprawiedliwość, sędziowie ziemscy! Myślcie o Panu właściwie i szukajcie Go w prostocie serca! Daje się bowiem znaleźć tym, co Go nie wystawiają na próbę, objawia się takim, którym nie brak wiary w Niego.
Bo przewrotne myśli oddzielają od Boga, a Moc, gdy ją wystawiają na próbę, karci niemądrych. Mądrość nie wejdzie w duszę przewrotną, nie zamieszka w ciele uwikłanym w grzech. Święty Duch uczący karności ucieknie przed obłudą, odsunie się od niemądrych myśli, wypłoszy Go nadejście nieprawości.
Mądrość bowiem jest duchem miłującym ludzi, ale bluźniercy z powodu jego warg nie zostawi bez kary: ponieważ Bóg świadkiem jego nerek, prawdziwym stróżem jego serca, Tym, który słyszy mowę jego języka. Albowiem Duch Pański wypełnił zamieszkaną ziemię, Ten, który ogarnia wszystko, ma znajomość mowy.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 139 (138), 1b-3. 4-5. 7-8. 9-10)

Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.

Przenikasz i znasz mnie, Panie, *
Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.
Z daleka spostrzegasz moje myśli,
przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, *
i znasz wszystkie moje drogi.

Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.

Zanim słowo się znajdzie na moim języku, *
Ty, Panie, już znasz je w całości.
Ty ze wszystkich stron mnie ogarniasz *
i kładziesz na mnie swą rękę.

Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.

Gdzie ucieknę przed Duchem Twoim? *
Gdzie oddalę się od Twego oblicza?
Jeśli wstąpię do nieba, Ty tam jesteś, *
jesteś przy mnie, gdy położę się w Otchłani.

Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.

Gdybym wziął skrzydła jutrzenki, *
gdybym zamieszkał na krańcach morza,
tam również będzie mnie wiodła Twa ręka *
i podtrzyma mnie Twoja prawica.

Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Flp 2, 15d. 16a)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jawicie się jako źródło światła w świecie,
trzymając się mocno Słowa Życia.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 17, 1-6)

Obowiązek przebaczania

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia; lecz biada temu, przez którego przychodzą. Byłoby lepiej dla niego, gdyby kamień młyński zawieszono mu u szyi i wrzucono go w morze, niż żeby miał być powodem grzechu dla jednego z tych małych. Uważajcie na siebie!
Jeśli brat twój zawini, upomnij go; i jeśli będzie żałował, przebacz mu. I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwrócił się do ciebie, mówiąc: „Żałuję tego”, przebacz mu».
Apostołowie prosili Pana: «Dodaj nam wiary».
Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: „Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze”, a byłaby wam posłuszna».

Oto słowo Pańskie.


KOMENTARZ

Komu wiele przebaczono, bardziej miłuje

Miłość wyraża się w trosce o siebie i ludzi. Jezus mówi: Uważajcie na siebie! Jeśli twój brat zgrzeszy, upomnij go. A jeśli się nawróci, przebacz mu. Do przebaczenia potrzebna jest wiara w to, że Bóg nas miłuje. Obdarza nas nie jakąś abstrakcyjną miłością, ale taką, która dotyka głęboko grzesznego i słabego serca. On nam przebacza za każdym razem, kiedy prosimy Go szczerze. Przyjęcie Bożego przebaczenia, wiara w to, że On nas przyjmuje ciągle i nie zamierza przestać nas do siebie przyciągać więzami miłości, daje nam szansę, uzdalnia nas do przebaczania innym, a także do przebaczenia samemu sobie upadków i popełnionych grzechów. Im żarliwsza wiara, tym głębsze i bardziej szczere przebaczenie.

Panie Jezu, przymnóż mi wiary, abym prosił o przebaczenie za każdym razem, kiedy zawinię, abym z serca przebaczał innym i dawał im kolejną szansę. Amen.

www.edycja.plRozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023

ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła