PONIEDZIAŁEK XXXIV TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK I
PIERWSZE CZYTANIE (Dn 1, 1-6. 8-20)
Daniel z towarzyszami na dworze króla babilońskiego
Czytanie z Księgi proroka Daniela
W trzecim roku panowania króla judzkiego, Jojakima, przybył król babiloński, Nabuchodonozor, pod Jerozolimę i oblegał ją. Pan wydał w jego ręce króla judzkiego, Jojakima, oraz część naczyń domu Bożego, które zabrał do ziemi Szinear, do domu swego boga, umieszczając naczynia w skarbcu swego boga.
Król polecił następnie Aszfenazowi, przełożonemu swoich dworzan, sprowadzić spośród Izraelitów z rodu królewskiego oraz z możnowładców młodzieńców bez jakiejkolwiek skazy, o pięknym wyglądzie, obeznanych z wszelką mądrością, posiadających wiedzę i obdarzonych rozumem, zdatnych do służby w królewskim pałacu. Zamierzał ich nauczyć pisma i mowy chaldejskiej. Król przydzielił im codzienną porcję potraw królewskich i wina, które pijał. Mieli być wychowywani przez trzy lata, by po ich upływie rozpocząć służbę przy królu.
Spośród synów judzkich byli wśród nich: Daniel, Chananiasz, Miszael i Azariasz. Daniel powziął postanowienie, by się nie kalać potrawami królewskimi ani winem, które król pijał. Poprosił więc nadzorcę służby dworskiej, by nie musiał się kalać.
Bóg zaś obdarzył Daniela przychylnością i miłosierdziem nadzorcy służby dworskiej. Nadzorca służby dworskiej powiedział do Daniela: «Obawiam się, by mój pan, król, który przydzielił wam pożywienie i napoje, nie ujrzał, że wasze twarze są chudsze niż twarze młodzieńców w waszym wieku i byście nie narazili mojej głowy na niebezpieczeństwo u króla».
Daniel zaś powiedział do strażnika, którego ustanowił nadzorca służby dworskiej nad Danielem, Chananiaszem, Miszaelem i Azariaszem: «Poddaj sługi twoje dziesięciodniowej próbie: niech nam dają jarzyny do jedzenia i wodę do picia. Wtedy zobaczysz, jak my wyglądamy, a jak wyglądają młodzieńcy jedzący potrawy królewskie, i postąpisz ze swoimi sługami według tego, co zobaczysz».
Przystał na to żądanie i poddał ich dziesięciodniowej próbie. A po upływie dziesięciu dni wygląd ich był lepszy i zdrowszy niż innych młodzieńców, którzy spożywali potrawy królewskie. Strażnik zabierał więc ich potrawy i wino do picia, a podawał im jarzyny.
Bóg zaś dał tym czterem młodzieńcom wiedzę i umiejętność wszelkiego pisma oraz mądrość. Daniel miał dar rozeznawania wszelkich widzeń i snów. Gdy minął okres ustalony przez króla, by ich przedstawić, nadzorca służby dworskiej wprowadził ich przed Nabuchodonozora.
Król rozmawiał z nimi, i nie można było znaleźć pośród nich wszystkich nikogo równego Danielowi, Chananiaszowi, Miszaelowi i Azariaszowi. Zaczęli więc sprawować służbę przy królu. We wszystkich wymagających mądrości i roztropności sprawach, jakie przedkładał im król, okazywali się dziesięciokrotnie lepsi niż wszyscy tłumaczący sny i wróżbici w całym jego królestwie.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Dn 3, 52. 53-54. 55-56)
Refren: Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże.
Błogosławiony jesteś, Panie, Boże naszych ojców, *
pełen chwały i wywyższony na wieki.
Błogosławione jest imię Twoje †
pełne chwały i świętości, *
uwielbione i wywyższone na wieki.
Refren: Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże.
Błogosławiony jesteś w przybytku Twojej świętej chwały, *
uwielbiony i przesławny na wieki.
Błogosławiony jesteś na tronie swojego królestwa, *
uwielbiony i przesławny na wieki.
Refren: Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże.
Błogosławiony jesteś Ty, co spoglądasz w otchłanie, †
który zasiadasz na Cherubach, *
pełen chwały i wywyższony na wieki.
Błogosławiony jesteś na sklepieniu nieba, *
pełen chwały i wywyższony na wieki.
Refren: Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mt 24, 42a. 44)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Czuwajcie i bądźcie gotowi,
bo o godzinie, której się nie domyślacie,
Syn Człowieczy przyjdzie.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 21, 1-4)
Wdowi grosz
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Gdy Jezus podniósł oczy, zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do skarbony. Zobaczył też, jak pewna uboga wdowa wrzuciła tam dwa pieniążki, i rzekł: «Prawdziwie, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni. Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę Bogu z tego, co im zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Dn 1, 1-6. 8-20)
Daniel z towarzyszami na dworze króla babilońskiego
Czytanie z Księgi proroka Daniela
W trzecim roku panowania króla judzkiego, Jojakima, przybył król babiloński, Nabuchodonozor, pod Jerozolimę i oblegał ją. Pan wydał w jego ręce króla judzkiego, Jojakima, oraz część naczyń domu Bożego, które zabrał do ziemi Szinear, do domu swego boga, umieszczając naczynia w skarbcu swego boga.
Król polecił następnie Aszfenazowi, przełożonemu swoich dworzan, sprowadzić spośród Izraelitów z rodu królewskiego oraz z możnowładców młodzieńców bez jakiejkolwiek skazy, o pięknym wyglądzie, obeznanych z wszelką mądrością, posiadających wiedzę i obdarzonych rozumem, zdatnych do służby w królewskim pałacu. Zamierzał ich nauczyć pisma i mowy chaldejskiej. Król przydzielił im codzienną porcję potraw królewskich i wina, które pijał. Mieli być wychowywani przez trzy lata, by po ich upływie rozpocząć służbę przy królu.
Spośród synów judzkich byli wśród nich: Daniel, Chananiasz, Miszael i Azariasz. Daniel powziął postanowienie, by się nie kalać potrawami królewskimi ani winem, które król pijał. Poprosił więc nadzorcę służby dworskiej, by nie musiał się kalać.
Bóg zaś obdarzył Daniela przychylnością i miłosierdziem nadzorcy służby dworskiej. Nadzorca służby dworskiej powiedział do Daniela: «Obawiam się, by mój pan, król, który przydzielił wam pożywienie i napoje, nie ujrzał, że wasze twarze są chudsze niż twarze młodzieńców w waszym wieku i byście nie narazili mojej głowy na niebezpieczeństwo u króla».
Daniel zaś powiedział do strażnika, którego ustanowił nadzorca służby dworskiej nad Danielem, Chananiaszem, Miszaelem i Azariaszem: «Poddaj sługi twoje dziesięciodniowej próbie: niech nam dają jarzyny do jedzenia i wodę do picia. Wtedy zobaczysz, jak my wyglądamy, a jak wyglądają młodzieńcy jedzący potrawy królewskie, i postąpisz ze swoimi sługami według tego, co zobaczysz».
Przystał na to żądanie i poddał ich dziesięciodniowej próbie. A po upływie dziesięciu dni wygląd ich był lepszy i zdrowszy niż innych młodzieńców, którzy spożywali potrawy królewskie. Strażnik zabierał więc ich potrawy i wino do picia, a podawał im jarzyny.
Bóg zaś dał tym czterem młodzieńcom wiedzę i umiejętność wszelkiego pisma oraz mądrość. Daniel miał dar rozeznawania wszelkich widzeń i snów. Gdy minął okres ustalony przez króla, by ich przedstawić, nadzorca służby dworskiej wprowadził ich przed Nabuchodonozora.
Król rozmawiał z nimi, i nie można było znaleźć pośród nich wszystkich nikogo równego Danielowi, Chananiaszowi, Miszaelowi i Azariaszowi. Zaczęli więc sprawować służbę przy królu. We wszystkich wymagających mądrości i roztropności sprawach, jakie przedkładał im król, okazywali się dziesięciokrotnie lepsi niż wszyscy tłumaczący sny i wróżbici w całym jego królestwie.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Dn 3, 52. 53-54. 55-56)
Refren: Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże.
Błogosławiony jesteś, Panie, Boże naszych ojców, *
pełen chwały i wywyższony na wieki.
Błogosławione jest imię Twoje †
pełne chwały i świętości, *
uwielbione i wywyższone na wieki.
Refren: Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże.
Błogosławiony jesteś w przybytku Twojej świętej chwały, *
uwielbiony i przesławny na wieki.
Błogosławiony jesteś na tronie swojego królestwa, *
uwielbiony i przesławny na wieki.
Refren: Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże.
Błogosławiony jesteś Ty, co spoglądasz w otchłanie, †
który zasiadasz na Cherubach, *
pełen chwały i wywyższony na wieki.
Błogosławiony jesteś na sklepieniu nieba, *
pełen chwały i wywyższony na wieki.
Refren: Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mt 24, 42a. 44)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Czuwajcie i bądźcie gotowi,
bo o godzinie, której się nie domyślacie,
Syn Człowieczy przyjdzie.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 21, 1-4)
Wdowi grosz
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Gdy Jezus podniósł oczy, zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do skarbony. Zobaczył też, jak pewna uboga wdowa wrzuciła tam dwa pieniążki, i rzekł: «Prawdziwie, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni. Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę Bogu z tego, co im zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Dar poruszający serce
Za ofiarę ubogiej wdowy nie można było zamówić nowych złotych świeczników do świątyni ani nawet zakupić oliwy do kilku lamp. Mimo to właśnie ta ofiara została przez Jezusa zauważona. Wielkość i wspaniałomyślność daru nie zależą bowiem od ilości, lecz od jakości. Jezus przypatruje się ludziom, którzy wrzucają ofiary do skarbony. On widzi nie tylko zewnętrzne gesty, lecz też ich serca. Wielu wrzuca wiele, jakby od niechcenia, bo ich na to stać. Dają z tego, co im zbywa. A uboga wdowa, niemająca znikąd pomocy, daje ostatni grosz – wszystko, co ma na swoje utrzymanie. Daje Bogu całą siebie. Wierzy, że jeśli ona zawierzy Bogu, On jej nie zawiedzie. Ten właśnie dar, zupełnie niedostrzeżony, a może i wzgardzony w oczach ludzi, porusza do głębi serce Boga. Taki jest również sam Bóg w swoim Synu – Jezusie Chrystusie. On daje wszystko, całego siebie, swoje życie. To jest największy dar.
Panie Jezu, co byś zobaczył, patrząc na moje serce? Daję Ci to, co jest dla mnie cenne, czy to, co mi zbywa? Chcę oddać Tobie wszystko. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023
ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła
Dar poruszający serce
Za ofiarę ubogiej wdowy nie można było zamówić nowych złotych świeczników do świątyni ani nawet zakupić oliwy do kilku lamp. Mimo to właśnie ta ofiara została przez Jezusa zauważona. Wielkość i wspaniałomyślność daru nie zależą bowiem od ilości, lecz od jakości. Jezus przypatruje się ludziom, którzy wrzucają ofiary do skarbony. On widzi nie tylko zewnętrzne gesty, lecz też ich serca. Wielu wrzuca wiele, jakby od niechcenia, bo ich na to stać. Dają z tego, co im zbywa. A uboga wdowa, niemająca znikąd pomocy, daje ostatni grosz – wszystko, co ma na swoje utrzymanie. Daje Bogu całą siebie. Wierzy, że jeśli ona zawierzy Bogu, On jej nie zawiedzie. Ten właśnie dar, zupełnie niedostrzeżony, a może i wzgardzony w oczach ludzi, porusza do głębi serce Boga. Taki jest również sam Bóg w swoim Synu – Jezusie Chrystusie. On daje wszystko, całego siebie, swoje życie. To jest największy dar.
Panie Jezu, co byś zobaczył, patrząc na moje serce? Daję Ci to, co jest dla mnie cenne, czy to, co mi zbywa? Chcę oddać Tobie wszystko. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła