NAJŚWIĘTSZEJ TRÓJCY - UROCZYSTOŚĆ, ROK C

Strona główna Czytania Czytania własne NAJŚWIĘTSZEJ TRÓJCY - UROCZYSTOŚĆ, ROK C
NAJŚWIĘTSZEJ TRÓJCY - UROCZYSTOŚĆ, ROK C


PIERWSZE CZYTANIE (Prz 8, 22-31)

Mądrość zrodzona przed stworzeniem świata

Czytanie z Księgi Przysłów

Tak mówi Mądrość Boża:
«Pan mnie zrodził jako początek swej mocy, przed dziełami swymi, od pradawna. Od wieków zostałam ustanowiona, od początku, przed pradziejami ziemi.
Przed oceanem zostałam zrodzona, przed źródłami pełnymi wód; zanim góry zostały założone, przed pagórkami zostałam zrodzona. Nim glebę i pola uczynił, przed pierwszymi skibami roli.
Gdy niebo umacniał, z Nim byłam, gdy kreślił sklepienie nad bezmiarem wód; gdy w górze utwierdzał obłoki, gdy źródła wielkiej Otchłani umacniał, gdy morzu ustawiał granice, by wody z brzegów nie wystąpiły; gdy ustalił fundamenty ziemi. I byłam przy Nim mistrzynią, rozkoszą Jego dzień po dniu, cały czas igrając przed Nim. Igrając na okręgu ziemi, radowałam się przy synach ludzkich».

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 8, 4-5. 6-7. 8-9)

Refren: Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!

Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło palców Twoich, *
na księżyc i gwiazdy, które Ty utwierdziłeś:
Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, *
czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego?

Refren: Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!

Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów, *
uwieńczyłeś go czcią i chwałą.
Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich, *
wszystko złożyłeś pod jego stopy:

Refren: Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!

Owce i bydło wszelakie, *
i dzikie zwierzęta,
ptaki niebieskie i ryby morskie, *
wszystko, co szlaki mórz przemierza.

Refren: Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!


DRUGIE CZYTANIE (Rz 5, 1-5)

Pokój z Bogiem przez Chrystusa w Duchu Świętym

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:
Dostąpiwszy usprawiedliwienia dzięki wierze, zachowajmy pokój z Bogiem przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa; dzięki Niemu uzyskaliśmy na podstawie wiary dostęp do tej łaski, w której trwamy, i chlubimy się nadzieją chwały Bożej. Ale nie tylko tym, lecz chlubimy się także z ucisków, wiedząc, że ucisk wyrabia wytrwałość, a wytrwałość – wypróbowaną cnotę, wypróbowana zaś cnota – nadzieję. A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany.

Oto słowo Boże.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Ap 1, 8)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu,
Bogu, który jest i który był, i który przychodzi.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (J 16, 12-15)

Duch Prawdy doprowadzi was do całej prawdy

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi.
Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi».

Oto słowo Pańskie.


KOMENTARZ



Wiara to proces

Jezus traktuje naszą wiarę jako proces, na który składa się wiele małych etapów rozłożonych w czasie. On wie, że nie wszystko jesteśmy w stanie przyjąć od razu, że nie wszystko jesteśmy w stanie od razu zrozumieć. Jest najlepszym pedagogiem, który małymi krokami, przez zagadnienia łatwiejsze, doprowadza swoich uczniów do tego, co największe. Miałbym wam jeszcze dużo do powiedzenia, lecz teraz nie jesteście w stanie tego udźwignąć – mówi Jezus do nas, swoich uczniów. A mówi to przecież u progu wydarzeń, które będą musiały zachwiać naszą wiarą, które przekroczą wszelkie nasze wyobrażenie – u progu swojej męczeńskiej śmierci. On wie, że musimy dojrzeć do zrozumienia krzyża, do zrozumienia tajemnicy cierpienia. Jesteśmy niemowlętami, które strawią tylko najprostszy pokarm, które muszą nauczyć się swoich pierwszych kroków. Jednocześnie jednak jesteśmy w szkole Jezusa Chrystusa, który przeprowadzi nas przez najtrudniejszą lekcję – lekcję Golgoty – aż do poznania świętego oblicza Boga Ojca w niebie.

Panie Jezu Chryste, pragnę stać się pokorny, bo tylko wtedy udzielona zostanie mi ta niezwykła wiedza, która zanurzy mnie w miłości Boga Ojca, Boga Syna i Boga Ducha Świętego. Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

www.edycja.plRozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2022

o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła


Inny komentarz do Liturgii Słowa znajduje się na stronie miesięcznika OD SŁOWA DO ŻYCIA.



Zobacz także:




Bliżej Biblii, bliżej Boga. Część 56. Księgą Rodzaju 41, 1-57. Awans Józefa.