UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY

Jeśli chcesz zapoznać się z Liturgią Słowa Mszy wigilijnej uroczystości Wniebowzięcia NMP kliknij TUTAJ.


PIERWSZE CZYTANIE (Ap 11, 19a; 12, 1-6a. 10ab)

Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami

Czytanie z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła

Świątynia Boga w niebie się otwarła i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem wielki znak ukazał się na niebie: Niewiasta obleczona w słońce, i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. A jest brzemienna. I woła, cierpiąc bóle i męki rodzenia.
I inny znak się ukazał na niebie: Oto wielki Smok barwy ognia, mający siedem głów i dziesięć rogów – a na głowach jego siedem diademów. A ogon jego zmiata trzecią część gwiazd z nieba: i rzucił je na ziemię. I stanął Smok przed mającą rodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej Dziecię.
I porodziła Syna – Mężczyznę, który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną. I zostało uniesione jej Dziecię do Boga i do Jego tronu. A Niewiasta zbiegła na pustynię, gdzie ma miejsce przygotowane przez Boga.
I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: «Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca».

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 45, 7. 10-12. 14-15)

Refren: Stoi Królowa po Twojej prawicy.

Tron Twój, Boże, trwa na wieki, *
berłem sprawiedliwym berło Twego królestwa.
Córki królewskie wychodzą na spotkanie z tobą, *
królowa w złocie z Ofiru stoi po twojej prawicy.

Refren: Stoi Królowa po Twojej prawicy.

Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha, *
zapomnij o swym ludzie, o domu swego ojca.
Król pragnie twego piękna, *
on twoim panem, oddaj mu pokłon.

Refren: Stoi Królowa po Twojej prawicy.

Córa królewska wchodzi pełna chwały, *
w złotogłów odziana.
W szacie wzorzystej do króla ją prowadzą, *
za nią przywodzą do ciebie dziewice, jej druhny.

Refren: Stoi Królowa po Twojej prawicy.


DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 15, 20-26)

W Chrystusie wszyscy będą ożywieni

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia:
Chrystus zmartwychwstał jako pierwociny spośród tych, co pomarli. Ponieważ bowiem przez człowieka przyszła śmierć, przez Człowieka też dokona się zmartwychwstanie. I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej kolejności: Chrystus jako pierwociny, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia. Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc.
Trzeba bowiem, ażeby królował, «aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy». Jako ostatni wróg zostanie pokonana śmierć.

Oto słowo Boże.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Maryja została wzięta do nieba,
radują się zastępy aniołów.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 1, 39-56)

Bóg wywyższa pokornych

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w ziemi Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.
Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona głośny okrzyk i powiedziała:
«Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto bowiem, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jest, która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana».
Wtedy rzekła Maryja:
«Wielbi dusza moja Pana
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim.
Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy.
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia,
gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny,
a Jego imię jest święte.
Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie
nad tymi, którzy się Go boją.
Okazał moc swego ramienia,
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strącił władców z tronu,
a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami,
a bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za swoim sługą, Izraelem,
pomny na swe miłosierdzie.
Jak obiecał naszym ojcom,
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki».
Maryja pozostała u Elżbiety około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

Pierwszy poruszony

Dziś Maryja, która nosi Jezusa w swoim łonie, spotyka się z Elżbietą, która nosi w swoim łonie małego Jana. Dzięki temu nienarodzony jeszcze Jan zostaje poruszony spotkaniem z nienarodzonym Jezusem. Jezus jest w wymiarze teologicznym pierwszym poruszycielem, tym, ze względu na którego wszystko się stało, w którym wszystko się stało i przez którego wszystko się stało. W wymiarze bardziej osobistym jest tym, który porusza do miłości, do życia, który powoduje, że chce się żyć. Poruszył dzieciątko w łonie Elżbiety, poruszył tłumy, które szły za Nim, poruszył apostołów, poruszył kamień, którym zapieczętowany był Jego grób, wreszcie poruszył Maryję, wezwał Ją do siebie. To święto, tę tajemnicę przeżywamy dzisiaj. Ta wielka energia poruszenia zabrała Ją do nieba. Czy Jezus porusza też nas? Czy jesteśmy poruszeni wniebowzięciem Matki Bożej? Niech to wydarzenie nas poruszy, niech nami wstrząśnie, niech nas obudzi, niech sprawi, że będziemy szczęśliwi.

Panie, pragnę Cię uwielbiać razem z Twoją Matką. Niech słowa Jej pieśni uwielbienia staną się także moimi, niech dziękczynienie płynące z Jej ust będzie moim dziękczynieniem, a doświadczenie miłosierdzia stanie się codziennością. Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2022

o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła

Inny komentarz do Liturgii Słowa znajduje się na stronie miesięcznika OD SŁOWA DO ŻYCIA.