ŚRODA III TYGODNIA WIELKANOCNEGO
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 8, 1b-8)
Ewangelia szerzy się poza Jerozolimą
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Po śmierci Szczepana wybuchło wielkie prześladowanie w Kościele jerozolimskim. Wszyscy, z wyjątkiem apostołów, rozproszyli się po okolicach Judei i Samarii. Szczepana zaś pochowali ludzie pobożni z wielkim żalem.
A Szaweł niszczył Kościół, wchodząc do domów, porywał mężczyzn i kobiety i wtrącał do więzienia.
Ci, którzy się rozproszyli, głosili w drodze słowo.
Filip przybył do miasta Samarii i głosił im Chrystusa. Tłumy słuchały z uwagą i skupieniem słów Filipa, ponieważ widziały znaki, które czynił. Z wielu bowiem opętanych wychodziły z donośnym krzykiem duchy nieczyste, wielu też sparaliżowanych i chromych zostało uzdrowionych. Wielka zaś radość zapanowała w tym mieście.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 66 (65), 1b-3a. 4-5. 6-7a)
Refren: Niech cała ziemia chwali swego Pana.
Albo: Alleluja.
Z radością sławcie Boga wszystkie ziemie, *
opiewajcie chwałę Jego imienia,
cześć Mu wspaniałą oddajcie. *
Powiedzcie Bogu: «Jak zadziwiające są Twe dzieła!
Refren: Niech cała ziemia chwali swego Pana.
Niechaj Cię wielbi cała ziemia i niechaj śpiewa Tobie, *
niech Twoje imię opiewa».
Przyjdźcie i patrzcie na dzieła Boga, *
zadziwiających rzeczy dokonał wśród ludzi!
Refren: Niech cała ziemia chwali swego Pana.
Morze na suchy ląd zamienił, *
pieszo przeszli przez rzekę.
Nim się przeto radujmy! *
Jego potęga włada na wieki.
Refren: Niech cała ziemia chwali swego Pana.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 6, 40)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Każdy, kto wierzy w Syna Bożego, ma życie wieczne,
a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 6, 35-40)
Jest wolą Ojca, aby każdy, kto wierzy w Syna, miał życie wieczne.
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do ludu: «Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie. Powiedziałem wam jednak: Widzieliście Mnie, a przecież nie wierzycie. Wszystko, co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie przychodzi, precz nie odrzucę, ponieważ z nieba zstąpiłem nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę Tego, który Mnie posłał.
Jest wolą Tego, który Mnie posłał, abym nic nie stracił z tego wszystkiego, co Mi dał, ale żebym to wskrzesił w dniu ostatecznym. To bowiem jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne. A Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 8, 1b-8)
Ewangelia szerzy się poza Jerozolimą
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Po śmierci Szczepana wybuchło wielkie prześladowanie w Kościele jerozolimskim. Wszyscy, z wyjątkiem apostołów, rozproszyli się po okolicach Judei i Samarii. Szczepana zaś pochowali ludzie pobożni z wielkim żalem.
A Szaweł niszczył Kościół, wchodząc do domów, porywał mężczyzn i kobiety i wtrącał do więzienia.
Ci, którzy się rozproszyli, głosili w drodze słowo.
Filip przybył do miasta Samarii i głosił im Chrystusa. Tłumy słuchały z uwagą i skupieniem słów Filipa, ponieważ widziały znaki, które czynił. Z wielu bowiem opętanych wychodziły z donośnym krzykiem duchy nieczyste, wielu też sparaliżowanych i chromych zostało uzdrowionych. Wielka zaś radość zapanowała w tym mieście.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 66 (65), 1b-3a. 4-5. 6-7a)
Refren: Niech cała ziemia chwali swego Pana.
Albo: Alleluja.
Z radością sławcie Boga wszystkie ziemie, *
opiewajcie chwałę Jego imienia,
cześć Mu wspaniałą oddajcie. *
Powiedzcie Bogu: «Jak zadziwiające są Twe dzieła!
Refren: Niech cała ziemia chwali swego Pana.
Niechaj Cię wielbi cała ziemia i niechaj śpiewa Tobie, *
niech Twoje imię opiewa».
Przyjdźcie i patrzcie na dzieła Boga, *
zadziwiających rzeczy dokonał wśród ludzi!
Refren: Niech cała ziemia chwali swego Pana.
Morze na suchy ląd zamienił, *
pieszo przeszli przez rzekę.
Nim się przeto radujmy! *
Jego potęga włada na wieki.
Refren: Niech cała ziemia chwali swego Pana.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 6, 40)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Każdy, kto wierzy w Syna Bożego, ma życie wieczne,
a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 6, 35-40)
Jest wolą Ojca, aby każdy, kto wierzy w Syna, miał życie wieczne.
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do ludu: «Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie. Powiedziałem wam jednak: Widzieliście Mnie, a przecież nie wierzycie. Wszystko, co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie przychodzi, precz nie odrzucę, ponieważ z nieba zstąpiłem nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę Tego, który Mnie posłał.
Jest wolą Tego, który Mnie posłał, abym nic nie stracił z tego wszystkiego, co Mi dał, ale żebym to wskrzesił w dniu ostatecznym. To bowiem jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne. A Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Zaspokojony głód
Jak zrozumieć zdanie, że ten, kto przychodzi do Jezusa, nie będzie już głodny ani nie będzie odczuwał pragnienia? Na pewno nie może być rozumiane w sensie dosłownym, bo przecież każdy organizm, z wyjątkiem nielicznych mistyków, potrzebuje pokarmu i napoju. Jest jednak inny głód, o wiele poważniejszy, głód samorealizacji, głód bycia kochanym i akceptowanym. To ten głód, kiedy jest niezaspokojony, rodzi frustrację i poczucie bycia nieszczęśliwym. I to ten głód Jezus zaspokaja swoją miłością, której doświadczamy, widząc Go obecnego w historii naszego życia i wierząc w Niego.
Nie o dobrobyt materialny ani o długie życie proszę Cię, Panie, ale o pokój serca płynący z wiary i bycia przy Tobie.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2025
ks. Maciej Warowny
Edycja Świętego Pawła
Zaspokojony głód
Jak zrozumieć zdanie, że ten, kto przychodzi do Jezusa, nie będzie już głodny ani nie będzie odczuwał pragnienia? Na pewno nie może być rozumiane w sensie dosłownym, bo przecież każdy organizm, z wyjątkiem nielicznych mistyków, potrzebuje pokarmu i napoju. Jest jednak inny głód, o wiele poważniejszy, głód samorealizacji, głód bycia kochanym i akceptowanym. To ten głód, kiedy jest niezaspokojony, rodzi frustrację i poczucie bycia nieszczęśliwym. I to ten głód Jezus zaspokaja swoją miłością, której doświadczamy, widząc Go obecnego w historii naszego życia i wierząc w Niego.
Nie o dobrobyt materialny ani o długie życie proszę Cię, Panie, ale o pokój serca płynący z wiary i bycia przy Tobie.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2025ks. Maciej Warowny
Edycja Świętego Pawła