WSPOMNIENIE ŚW. MARCINA Z TOURS, BISKUPA (czytania z dnia)
WTOREK XXXII TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK I
PIERWSZE CZYTANIE (Mdr 2, 23 – 3, 9)
Nieśmiertelność sprawiedliwych
Czytanie z Księgi Mądrości
Do nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka – uczynił go obrazem swej własnej wieczności. A śmierć weszła w świat przez zawiść diabła i doświadczają jej ci, którzy do niego należą.
A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga i nie dosięgnie ich męka. Zdało się oczom głupich, że pomarli, zgon ich poczytano za nieszczęście i odejście od nas za unicestwienie, a oni trwają w pokoju. Choć nawet w ludzkim rozumieniu doznali kaźni, nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności.
Po nieznacznym skarceniu dostąpią dóbr wielkich, Bóg ich bowiem doświadczył i znalazł ich godnymi siebie. Wypróbował ich jak złoto w tyglu i przyjął ich jak całopalną ofiarę. W dzień nawiedzenia ich przez Boga zajaśnieją i rozbiegną się jak iskry po ściernisku. Będą sądzić ludy, zapanują nad narodami, a Pan królować będzie nad nimi na wieki.
Ci, którzy Mu zaufali, zrozumieją prawdę, wierni w miłości będą przy Nim trwali, łaska bowiem i miłosierdzie dla Jego wybranych.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 34 (33), 2-3. 16-17. 18-19)
Refren: Po wieczne czasy będę chwalił Pana.
Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, *
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Dusza moja chlubi się Panem, *
niech słyszą to pokorni i niech się weselą.
Refren: Po wieczne czasy będę chwalił Pana.
Oczy Pana zwrócone na sprawiedliwych, *
uszy Jego otwarte na ich wołanie.
Pan zwraca swe oblicze przeciw zło czyniącym, *
by pamięć o nich wymazać z ziemi.
Refren: Po wieczne czasy będę chwalił Pana.
Pan słyszy wołających o pomoc *
i ratuje ich od wszelkiej udręki.
Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu, *
ocala upadłych na duchu.
Refren: Po wieczne czasy będę chwalił Pana.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 14, 23)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,
a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 17, 7-10)
Słudzy nieużyteczni jesteśmy
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus powiedział:
«Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: „Pójdź zaraz i siądź do stołu”? Czy nie powie mu raczej: „Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił”? Czy okazuje wdzięczność słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono, mówcie: „Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać”».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Mdr 2, 23 – 3, 9)
Nieśmiertelność sprawiedliwych
Czytanie z Księgi Mądrości
Do nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka – uczynił go obrazem swej własnej wieczności. A śmierć weszła w świat przez zawiść diabła i doświadczają jej ci, którzy do niego należą.
A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga i nie dosięgnie ich męka. Zdało się oczom głupich, że pomarli, zgon ich poczytano za nieszczęście i odejście od nas za unicestwienie, a oni trwają w pokoju. Choć nawet w ludzkim rozumieniu doznali kaźni, nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności.
Po nieznacznym skarceniu dostąpią dóbr wielkich, Bóg ich bowiem doświadczył i znalazł ich godnymi siebie. Wypróbował ich jak złoto w tyglu i przyjął ich jak całopalną ofiarę. W dzień nawiedzenia ich przez Boga zajaśnieją i rozbiegną się jak iskry po ściernisku. Będą sądzić ludy, zapanują nad narodami, a Pan królować będzie nad nimi na wieki.
Ci, którzy Mu zaufali, zrozumieją prawdę, wierni w miłości będą przy Nim trwali, łaska bowiem i miłosierdzie dla Jego wybranych.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 34 (33), 2-3. 16-17. 18-19)
Refren: Po wieczne czasy będę chwalił Pana.
Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, *
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Dusza moja chlubi się Panem, *
niech słyszą to pokorni i niech się weselą.
Refren: Po wieczne czasy będę chwalił Pana.
Oczy Pana zwrócone na sprawiedliwych, *
uszy Jego otwarte na ich wołanie.
Pan zwraca swe oblicze przeciw zło czyniącym, *
by pamięć o nich wymazać z ziemi.
Refren: Po wieczne czasy będę chwalił Pana.
Pan słyszy wołających o pomoc *
i ratuje ich od wszelkiej udręki.
Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu, *
ocala upadłych na duchu.
Refren: Po wieczne czasy będę chwalił Pana.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 14, 23)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,
a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 17, 7-10)
Słudzy nieużyteczni jesteśmy
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus powiedział:
«Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: „Pójdź zaraz i siądź do stołu”? Czy nie powie mu raczej: „Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił”? Czy okazuje wdzięczność słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono, mówcie: „Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać”».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Sługa, który chce służyć
Jezus jest pokornym, cierpiącym sługą z proroctw Izajasza, który daje się zabić dla naszego zbawienia: „Przez Jego rany zostaliśmy uzdrowieni” (Iz 53, 5). Dlatego katecheza Jezusa o służbie jest najpierw nauką wypełnioną przez Niego. To On jest Siewcą słowa pracującym na polu, Dobrym Pasterzem strzegącym trzód, to On zastawia dla nas stół swego Ciała i Krwi – najwspanialszej uczty miłości. On dzieli się z nami swoją naturą, abyśmy także i my mogli znaleźć radość miłowania w służbie naszym braciom. Miłość jest darem czynionym z samego siebie i takiej miłości uczy nas Chrystus.
Naucz mnie, Panie, bycia sługą, który czerpie radość ze swojej służby. Daj mi serce pełne miłości, aby moja służba była radosnym darem czynionym dla bliźnich.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2025
ks. Maciej Warowny
Edycja Świętego Pawła
Sługa, który chce służyć
Jezus jest pokornym, cierpiącym sługą z proroctw Izajasza, który daje się zabić dla naszego zbawienia: „Przez Jego rany zostaliśmy uzdrowieni” (Iz 53, 5). Dlatego katecheza Jezusa o służbie jest najpierw nauką wypełnioną przez Niego. To On jest Siewcą słowa pracującym na polu, Dobrym Pasterzem strzegącym trzód, to On zastawia dla nas stół swego Ciała i Krwi – najwspanialszej uczty miłości. On dzieli się z nami swoją naturą, abyśmy także i my mogli znaleźć radość miłowania w służbie naszym braciom. Miłość jest darem czynionym z samego siebie i takiej miłości uczy nas Chrystus.
Naucz mnie, Panie, bycia sługą, który czerpie radość ze swojej służby. Daj mi serce pełne miłości, aby moja służba była radosnym darem czynionym dla bliźnich.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2025ks. Maciej Warowny
Edycja Świętego Pawła